Web Zaman Damgası

Suya Yazılan Şiirler

[ italik ] “Şiir sevmek için, bir şair öldürmek gerekmiyor”[ /italik ]


Okyanusa koşan nehirler gibiyiz; Akıyoruz ç(ağlayarak)
Masumuz…
Bir o kadar günahkar!
Korkusuz şelaleler gibi, en yüksekten en derine dökülüyoruz
Senin d(illere) destan güzelliğin
Benim boyumdan bü(yük) sevdam
Cümle günahlardan arınıp, sözcüklerle sevişiyoruz.

Nasılda y(akışıyoruz) aşka
Nasılda güz(eliz)
Aşkın g(özü) kör…
Biz iki sevdalı kör (ebe)yiz

Nasıl da benziyoruz birbirimize…
Kan çanağı gözlerle kuşluk vakitlerinde yazılan, o uykusuz tünek siz şiirler gibiyiz
O şiirler gibi yorgun…
O şiirler gibi yaralı…
O şiirler gibi talihsiz...

Benim erken gelip, senin geç kaldığın bu limanda, bütün kapılar bize kapanmış
Bir merdivenin ilk ve son basamağı gibiyiz
Diğer basamaklar kırılmış.

Ne çok isterdim; Tıpkı şiirlerde olduğu gibi seni sevmeyi
Cam çerçeve indiren bir fırtına gibi senin saçlarında esmeyi
Gururla göğsümü gerip te, seni sevdiğimi söylemeyi.

Yapamadım!
Kendi elimle seni ateşe atamadım
Sürükle yemedim seni cehennemime
Ben yandım
Seni yakamadım.

Bir bardak suda fırtına koparan ben, çıtım çıkmadı senin karasularında
Kelimeler kuşlar gibi dudaklarımda çırpındı
Konuşmak istedikçe sustum
Sustukça, vahşi otlar büyüdü içimde
Sustukça çaresiz akrepler gibi kendimi zehirledim!
Sustukça, kuzgunlar döndü etrafımda…
Sustukça aşkı gözlerime mühürledim.

Sustum, çünkü yasaktı!
Sustum, çünkü günahtı!

Ben sustukça, bir yerlerde birileri konuştu
Hakimler konuştu
Savcılar konuştu
Ben sustukça, silahlar çekildi!
Ben sustukça, savaşlar oldu.

Bu yüzden; Sevdamı şiirlere şifreledim
Senli şiirleri, ben hep suya yazdım
Yazdıkça daha çok büyüdün içimde
Yazdıkça daha bir güzelleşti yüzün
Ben yazdıkça…
Seninle seviştim.

Onca kişi okudu şiirlerimi
Kim, kim bu kadın dediler
Kimse tanımadı seni
Kimseler bilmedi
Seni sevdiğimi kimse anlamadı
Ben hep seni yazdım
Ben hep seni sevdim inatla
Bunu kimse anlamasa da
Sevgilim…
Bari sen anla.