Web Zaman Damgası

Ne Sen Denizsin Ne Ben Martı

[ italik ]ellerini uzatırdın gökyüzüne
martılar üşüşürdü ellerine
simit bahane...


kanla karışık bir yağmur yağarken bu kırsal kente
bizden arta kalan ne varsa bir bir topladım
beyaz örtüler serdim anıların üstüne
gidiyorum...

son kez de olsa dönüp bakmayacağım arkama
bakarsam gidemem biliyorum

belki birkaç parça incinmişlik bulacaksın kıyıda köşede
at gitsin bir çöp poşetine

ha birde…
boğazda düğümlenmiş sözler gibi
yarım kalmış şiirler olabilir tozlu yerlerde
yırt gitsin!
yada bir çocuğa ver
her sayfadan kayık yapsın uçak yapsın

yolum uzun
yolculuğum çetin
kanatları deniz kokan bir martı kılavuzum

geride bir ipucu yada gizemli bir şifre arama
otopsinin vahşetiyle deşme şiirlerimi
say ki öldüm, kanaya kanaya
fail’im malum
dön de bir bak aynaya

şimdi gelsen…
gitme desen…
en kanayan yerimden, yüreğimden öpsen
artık çok geç...
ok yaydan çıktı ve sen değilsin hedefi
sen değilsin artık
şiirlerimin adresi

gidiyorum...
ne senden ne aşktan bir şey ummadan
gidiyorum…
ne sana ne aşka gönül koymadan

aşk sana
acısı bana kalsın
gidiyorum...
kırıldığım yerden bir kez daha kırılmadan