"YAPINTI" isimli şiir 9.5.2019 10:13:03 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Yapıntı Ah çocukluğumun efsanesi Neyin özlenir ki senin bu kadar bilmem Nedendir sınırsızca şu gönlümde sevilmen Çimeli' nin laleleri al al olur her bahar Beyaz gelinliğe bürünmüş, Aktepe'ye bakıyor Boylu boyunca uzanmış karşıda yamaç Sanki yar koynunda yatıyor Çaltılı hep uzaktı köye, hep hasret Kösalanı yanı başında sanki uzaklara nispet Çevlik yan komşusu gibi kenarında Gürcönü uzak doğusu köyümün Ya nazlı nazlı akan deresi çocukluğumun Basmadığım yer varmı ki büklerinde Elimde olta saatlerce gezerdim Güneş geçerdi başıma, bitkin düşerdim Bir dut gölgesinde uzanıp Derin bir uyku çekerdim Her karış toprağında bin hatıram var Özlüyorum o günleri hiç özlemediğim kadar Nasıl özlenmez ki, nasıl özlenmesin O saf, tertemiz, o çocuksu duygular Küçücük dünyamızda ne kadarda mutluyduk Güle oynaya, akıp giderdi hayat Kulaklarımda çınlar şimdi oğlum deyişi dedemin Ya kocaman köşklü, heybetli evi Ermenekli'nin Meyveler çalardık küçükken bahçesinden Veli emmi'nin Üçtaş oynardık, sayın üzerinde kardeşimle Üterdim onu her seferinde binbir hile ile Bir kız vardı, arada bir köye gelir Kaçamak gözlerle bakarken öyle Arada bir de gülümseyiverir Kıvır kıvırdı saçları vardı, sevgi dolu bakışları İşte öyle, hatıralarla dolusun yapıntı Yazdıklarım hayatımın bir kısmından alıntı Hayatımdan maziden az biraz kalıntı Şimdi hep uzaklarda olsakta senden Hep özleniyorsun, özleniyorsun yapıntı.
şiir dünyam 26.03.2010 Nizamettin çelik
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.