Web Zaman Damgası

ANLAR MI BENİ

[ italik ]Vurup yollara iki satırlık alınyazımı
Gitsem diyorum buralardan
Bir bilinmezliğin çarpım-çıkarım hesabından
Eşittirin karşısına yığılan matematiksel bir soykırımın soylu kırgınlığına
Dilini jiletleyip Susturarak
Veda şarkılarına düşük riskli hamile doğurgan orotoryolarını
Ve
Kurutarak arkamdan sapak akan çağlayanların
O sahtekâr câli gözyaşamlarını
Gitsem diyorum buralardan
Bir gidebilsem…

Bir çakımlık aydınlığa kurban vererek
Karanlık raflarda tozlanan
Ağ bağlayan tüm anımsayışlarımı…
Gasilsiz kefenleyip
Bileğimdeki kesiklere gömerek
Usandığım
Sayfalardan firarî o şiirsel klişe laf-azanlarımı
Arkama bakmadan
Tek damla akıtmadan
Omuz silkip aldırmadan
Gitsem diyorum

İnceden inceye çiseleyen kuruserpken yağmurun
Boğmacalı nefesliliğine endeksli
Yaşanabilirliliği beyni muhacir kurşunlara vatan paradoks hayallerimin…
Bileğinden kırılmış yalpak adımlarım
Çalkantılı girdapların Allahsız-Kitapsız açlık ayinlerine kilitli…
Bu şehir
Yalan riya teneffüslü
Küflü insan kokan haysiyetsiz sokaklar
Ayyaş yalnızlıklara kadeh tutan asalet yoksunu bu yollar
Kalabalıklar altında ezilen yap-boz kaldırımlar anlar mı beni
Anlar mı beni
Kenar mahalle dölü taşlarla vurulan
Kırık, sönük lambalar
Uyku esaretinden cesaret bularak
Sıvası dökük piriket duvarlara püskürtülen
Kağıt buruşuğu
Bastırılmış
Arsız, ödsüz, korkak argoluklar
Alfabe haylazı uçarı asi yazılar
Tüm aşüfteliklere yorgan çekerek
Karayı aklayan şu yanık tenli esmer gece
Kuyruğuna çaput bağlanan kaypak yıldız
Esriyen rüzgârlarla öpüşen sessizliğin
O ezgisel ilahî esintisi
Gözlerimle çerçevelediğim
Kirpiklerimle sildiğim karşımda duran resim
Bir çuvaldız darb-ı meseliyle
Soluma diktiğim “Çök” emirli Mahmudî sızım
Çobanaldatan Ebabil yalnızlığım
Başımdan aşağı arşça dökülen Ebreheî başsağlığım
Anlar mı beni
Anlar mı beni Sevdiğim
Sevdiğimi söyleyemediğim


[ /italik ]