Web Zaman Damgası

DÜŞLERİN ANAFORUNDA

[ikiyanayasla]


ben doğrusu öylesi avareyim ki bana ait gecelerde
titrek bir lamba ışığı gibi salınırım sokaklara
uğuldayan deniz rüzgarının soğuğunda üşürüm
bir gölge olur duvar diplerinde köşe başlarında
yerden göğe kadar anılar biriktiririm





mesafelerce geç kaldım yaşanacak zamanlara
savunmaya zorlandığım emellerin hesabını veremem
günahlarımdan, depreşen duygularım suçlu
kanları kadar taze aşklarımın kırmızılığı
uğruna cömertçe bağışladığım tüm hazneleri
habilin kurbanlığı kadar makbul





bir hayli umudunu yitirmiş yılgın bir şövalye gibi
bir kaç zaman en olmadık akıl yürütmelere maruzum
vazgeçmek nedir bilmedim inandığım tek bir düşünceden
tek bir kimsenin buyruğuna buyun eğmedim asla
çok uzun zamandan beri isyankarım böyle bir düzene
eti kemiği hesaba katılarak
öylesine efendi-köle üstüne kurulmuş




alnımın yüz hatlarında tanıdık çizgi çok
her çizgisi ebruli bir hayatın bir parçası
en müstesna kalemlerle çizilmiş
her çizgisi bir anı anımsatır
onlarla çiçekler açacağım gelecek baharlarda
çamurlu suların anaforlarından hayaller biriktirip

REDFER
[/ikiyanayasla]