Web Zaman Damgası

NARA KÖRÜK ÇEKERSİN

NARA KÖRÜK ÇEKERSİN

Hasret kurşunu oldu affedilmez kusurum,
Hiç durmadan eritir, yüreğime dökersin;
Boynumu da bükerim, özrüm ile cesurum,
Yıllardır o yaktığın nara körük çekersin.

Gel de gecelerimin uslanmaz misafiri,
Araya yol vuralım, yakut olsun safiri,
Melekleri edelim gönlümüzün sefiri,
Yıllardır o yaktığın nara körük çekersin.

Diz çöksem geçit vermez, aşılmaz gönül dağın,
Ne tarafını dönsem kaplar lavından ağın,
İçin için eririm, hasret kokar toprağın,
Yıllardır o yaktığın nara körük çekersin.

Sensiz sabaha kadar bitmez ki gecelerim,
Şuursuzca ismini durmadan hecelerim,
Akıl, mantık tanımaz, azap düşüncelerim,
Yıllardır o yaktığın nara körük çekersin.

Her yatağa girende serde aynı serüven,
Nerede sevip öven, o şakacıktan döven?
Neden azaba döndü öylesine bir güven?
Yıllardır o yaktığın nara körük çekersin,

Derdim ki her geceme mehtap olup doğasın,
Geceme, gündüzüme rahmet gibi yağasın,
Azgınlaşır gelirdi beni tutup boğasın,
Yıllardır o yaktığın nara körük çekersin.

Git gide gecelere döner oldu gündüzüm,
Bakma sen şu resmime, nerde o gülen yüzüm?
Diyeceğim son sözüm, bil ki ey iki gözüm,
Yıllardır o yaktığın nara körük çekersin.