Web Zaman Damgası

İNSANLIK KOMEDYASI

Üç gün can çekişti
Ani bir hastalıkla zavallı adam
Öleceğini hissetti komşular
Dargın olduğu dostlarını,
Terk eden aşkını bulup
Başucuna koydular…
+++
Dördüncü gün
Ölmeyiverdi adam
Eseriyle bir mucizenin
Beşinci gün,
Kalktı ayağa yarım sağlam !...
+++
Dostları gitti
Sevdiği kadın gitti
Ona helallik dileyenler
Borçlarını ödeyenler,
Ve ev sahibi tepesine dikildi.
Zavallı adam,
Ölse bundan iyiydi !...
+++
Böylesi bir ikicilik
Hiç başına gelmemişti
Gururu çok incitilmişti
Bunu hazmedememişti
Tanrı’dan tekrar hastalığının,
Nüksetmesini diledi…
+++
Zaten bir fısıltılık mecali kalmıştı
Sürüte sürüte o mecalini
Zorla dilinin ucuna değin taşıdı
Dilinden dışarı söz olup aktı;
“Mutlu bir dünya da,
Şimdi yaşamak vardı…”
+++
Ellerini yüzüne kapadı
Kendine bahşedilen şifayı,
Tanrı’ya nasıl iade edeceğini planladı
Yaşam boyu mutluluğu o hep ıskalamıştı…
+++
İsyan duyguları
Zembereğinden iyice boşandı
Kararında kararsızlığa zaman bile tanımadı
Sonun da gururunu iyice ciddiye aldı…
+++
Saniyeler hızla akarken
Keskin düşüncesi dört nala hızlandı
Son hükmüne bir imza çaktı !
Sanki ölüm açıp kollarını,
Onu çağırmaktaydı…
+++
Gevşeyen avuçlarından yere
Boş bir ilaç kutusu fırladı
Kutu ağır ağır yuvarlanırken
Birden adam yere kapaklandı
Bir çırpınıp öylece kaldı !...
+++
Tanrı’nın kendine bahşettiği ömrü
Adam nihayet kökünden budadı
Ve bir türlü anlayamadığı bu dünya,
Sonun da onun açık gözlerine kapandı !...
+++
===
İ.Hakkı Gürcanok
+++++++++++++++
İST. ŞİLE / AĞVA