Üç gün can çekişti
Ani bir hastalıkla zavallı adam
Öleceğini hissetti komşular
Araştırdılar;
Dargın olduğu dostlarını
Terk eden sevgilisini bulup
Başucuna koydular…
***
Dördüncü gün
Ölmeyiverdi adam
Eseriyle bir mucizenin
Ve beşinci gün
Kalktı ayağa adam sapa sağlam !...
***
Dostları gitti
Sevdiği kız gitti
Ona helallik dileyenler
Borçlarını ödeyenler
Ev sahibi tepesine dikildi.
Zavallı adam,
Ölse bundan iyiydi !...
***
Bu denli bir ikicilik
Doğrusu hiç başına gelmemişti
Gururu incinmişti
Bunu hazmedemedi
Tanrı’dan tekrar hastalığının
Nüksetmesini diledi…
***
Zaten bir fısıltılık mecali kalmıştı
Zorla sürükleyerek o mecalini de
Dilinin ucuna değin taşıdı
Dilinden dışarı söz olup aktı
Ve onu şöyle mırıldandı;
“Mutlu bir dünya da,
Şimdi yaşamak vardı…”
***
İki eline başını dayadı
Öylece derin bir düşünceye daldı
Kendine bahşedilen şifayı
Tanrı’ya nasıl iade edeceğini planladı
Yaşam boyu mutluluğu o hep ıskalamıştı…
***
İsyan duyguları
Zembereğinden boşandı
Kararında kararsızlığa zaman bile tanımadı
En sonun da gururunu ciddiye aldı…
***
Saniyeler hızla akıp giderken
Keskin düşünceleri dört nala hızlandı
Ve son hükmüne
Fikri bir imza çaktı !
Ölüm açıp iki yana kollarını
Sanki onu tekrar çağırmaktaydı…
***
Zaman artık iflas bayrağını açmıştı
Adamın gevşeyen avuçlarından yere
Boş bir ilaç kutusu fırladı
Kutu ağır ağır yuvarlandı yuvarlandı
Derken adamın
Yüzü birden yere kapaklandı !
Ve bir çırpınıp öylece kaldı !...
***
Tanrı’nın kendine bahşetmiş olduğu ömrü
Nihayet o kökünden budamıştı !
Adamın bir türlü anlayamadığı bu dünya,
Sonun da onun gözlerinden tamamen uzaklaştı !...
X X X
//////////////////////////////////////////////
///////////// İ. HAKKI GÜRCANOK /////////////
//////////// İST. ŞİLE /AĞVA / 2008 ////////////
//////////////////////////////////////////////





Üç gün can çekişti
Ani bir hastalıkla zavallı adam
Öleceğini hissetti komşular
Dargın olduğu dostlarını,
Terk eden aşkını bulup
Başucuna koydular…
+++
Dördüncü gün
Ölmeyiverdi adam
Eseriyle bir mucizenin
Beşinci gün,
Kalktı ayağa yarım sağlam !...
+++
Dostları gitti
Sevdiği kadın gitti
Ona helallik dileyenler
Borçlarını ödeyenler,
Ve ev sahibi tepesine dikildi.
Zavallı adam,
Ölse bundan iyiydi !...
+++
Böylesi bir ikicilik
Hiç başına gelmemişti
Gururu çok incitilmişti
Bunu hazmedememişti
Tanrı’dan tekrar hastalığının,
Nüksetmesini diledi…
+++
Zaten bir fısıltılık mecali kalmıştı
Sürüte sürüte o mecalini
Zorla dilinin ucuna değin taşıdı
Dilinden dışarı söz olup aktı;
“Mutlu bir dünya da,
Şimdi yaşamak vardı…”
+++
Ellerini yüzüne kapadı
Kendine bahşedilen şifayı,
Tanrı’ya nasıl iade edeceğini planladı
Yaşam boyu mutluluğu o hep ıskalamıştı…
+++
İsyan duyguları
Zembereğinden iyice boşandı
Kararında kararsızlığa zaman bile tanımadı
Sonun da gururunu iyice ciddiye aldı…
+++
Saniyeler hızla akarken
Keskin düşüncesi dört nala hızlandı
Son hükmüne bir imza çaktı !
Sanki ölüm açıp kollarını,
Onu çağırmaktaydı…
+++
Gevşeyen avuçlarından yere
Boş bir ilaç kutusu fırladı
Kutu ağır ağır yuvarlanırken
Birden adam yere kapaklandı
Bir çırpınıp öylece kaldı !...
+++
Tanrı’nın kendine bahşettiği ömrü
Adam nihayet kökünden budadı
Ve bir türlü anlayamadığı bu dünya,
Sonun da onun açık gözlerine kapandı !...
+++
===
İ.Hakkı Gürcanok
+++++++++++++++
İST. ŞİLE / AĞVA