Web Zaman Damgası

Hayata Serenat

Her gün ve her gece
Suskularını yaşar kendi içinde
Bir dağ yalnızlığında kaybolur
Sancılı ve sessizce.

İçinden her dem bir şeyler akıp gider
Bir papatya naifliğinde buruk ve ürkekçe.
Umutlar kırılır, umutlar canlanır
Sanki çözülmeyen bilmece.

Karanlığın koynunda gece erken başlamış
Rengarenk mavileri seyre dalmışım
Verdiği sözde yine durmamış
Hani uzatsam elimi tutmayacakmış
Ne kadar özlesem de dokunmayacakmış.

Desem diyorum da, hani desem !
Çöllere pınar kurup, işte su desem
Deryaya ateş yakıp, işte aşk desem
Sapı kırık yaprakları, başına taç etsem.

Yedi kat yere girsem de
Bir gül açtırsam zamanların ötesinden
Yüreğimin yıkık kentinden şarkılar desem
Ayazı katsam güneşe de, ay ışığını eteğinden öpsem.

Kanar mıydı yine acep ?
Arar mıydı semada ışığı yitik yıldızı ?
Koklar mıydı elimde rengi yitik nergisi ?
Duyar mıydı seslensem, yürek iniltisini ?
Bir şiir yaz desem, yanar mıydı can evi ?

Hastalansam, kapasam gözlerimi
Baş ucumda bekler miydi ?
Saklasam yüreğinde yüreğimi
Arar mıydı hiç beni ?
Haydi hoşçakal desem
Benimle gelir miydi ?
Ömür pusularında yine sever miydi ?

Ah hayat ! sen dersin bilmem ?
Yaşamak zor, gülmek hayalim nedense.
Bilrim pusu kurup tuzaklarıma sen yine
Ne zaman aklına eserse
Dağlarsın yüreğimi
Ben mutlu görünürken herkese.

Yüksel Beyocaktan