Web Zaman Damgası

GİZLİ YARA

Doruğundayken özlem dağının;
bazen toz pembeye dönüşse de
kararan bulutların rengi
seçilemezmiş ...
meger cezası ne ağırmış bahanesiz sebepsiz sevmelerin

canımdan etmeye bir şiir kala
acizliğe boyun eğdirmedi
onurumun savaşını kazandırdı yokluğun

tam unuttum derken gözlerinin zulmünü
gözdağı verircesine
hep karşıma çıkıyor hayalin
içime çöreklenen hasretin
zehirli sinsi bir yılanken ok olup fırlıyor
yan etkisiyle başa sarılıyor hüzünlü filmim

gecelerin kuytularinda sessiz haykırışlarım
kana kadar cana kadar işleyip
cigerimi söküp beni bende kaybettiriyor
aldırmadan ugrunda yıkılışlara
yine koşuyor sana ayaklarım

hem düşünüyorum da
yoluna sermişken ömrümü
taşınır ağırlığınca cefası nedir ki
hedefi olsun yeter ki
yeter ki gözlerin gözlerimi süzsün içten eskisi gibi
af dileyip aşka tövbesini bozabilir kalbim
çünkü son sözlerinle açılmış yaraları vardır onun

yara gizli ve derin olunca
meğer iyileşmesi de zor oluyormuş
bunu kimseyle paylaşamadığım acılarıma
zamanın bile hükmedemediğinde
her geçen gün yeniden tazelendiğin de anladım.

Nuran KARACA
29.6 2012.saat 20 48