Web Zaman Damgası

UYUYAN GAFLET

Demokrasiye kemer eşitlikle bağlanır,
Tarihinden ibret al izin sevgiyle dolsun;
Bir yerde çatlak mı var, yasa ile loğlanır,
Hedefin millet ile birlik, bütünlük olsun.

Ülkeyi talan eden suçunu da siliyor,
Ama nedense millet bunu baştan biliyor.

Bir zaman sağ-sol vardı, bir gecede duruldu,
Ardından bugüne dek uzananı kuruldu;
Hizbullah'a bir ayda nasıl hesap soruldu?
Nere kayboldu o güç, süren vahşeti silsin?

Neden zulmü hiç bitmez bölücünün, çetenin?
Düzenine terörü anayasa edenin?

Ülkeyi sağa-sola bölüp kanla yoğuran,
Terör örgütlerini ardı sıra doğuran,
Meçhul failleriyle aydınlarımı vuran,
Koca ülkede nasıl böyle başıboş kalsın?

Bu ihanet çetesi nasıl yanı başımda?
Neden gözü kanımda, huzurumda, aşımda?

Düşman etme halkını yaşadığı yurduna,
Köle gibi kullanıp, vurup durma sırtına,
Rüzgârsız denizinde olma asi fırtına,
Mazlum niye ağlasın, zalim neşeyle gülsün?

Zaten yıllardır bu halk sade öfke soluyor,
Haksızlıklar kalbine bomba gibi doluyor.

Kimin ne hakkı vardır birliğimi bozmaya?
Vatan, millet aşkıma vurup, mezar kazmaya?
Kanımla kesesine bir reçete yazmaya?
Nerede ki o devlet, bu failleri bulsun?

Millet artık her şeyi görüyor ve duyuyor,
Ama gaflet aymıyor, horlayarak uyuyor.

Ey derinde uyuyan, uyan ey gaflet uyan,
Bil ki kalmadı seni duymayan, tanımayan,
Gafletinle vahşetin her şeyin halka ayan,
Görünen yüzün budur, yedi ceddin de bilsin.

Artık kantar çekmiyor, bir gün topu atarsa,
Sen yaşayacak mısın koca ülke batarsa?

Öldüğü gün Ata’yı müfredattan silensin,
Tersanelere girip yasaları delensin,
Ülkeyi sağa, sola terör ile bölensin,
Hedefin gençlik ölsün, düşman ülkeme dolsun.

Masum, mülayim halkı düşman gibi görürsün,
En temel kültürüne saldırarak ürürsün.

Sanma zulme uğrayan zalimden af dilenir,
Doğanın kanunudur sürtünülen bilenir;
Zannetme yüreğimin közü söner, küllenir,
Cesaretin var ise yüzün karşıma gelsin.

Bir gün haykıracağım: "Ey kana doymaz kasap,
İşte çıktım karşına hesap ver bana hesap."
2001