Web Zaman Damgası

KARANFİLLİ SİGARA

Ben, karanfilli sigara
Ilık bir rüzgarla geldim,
Uzak diyarlardan
Şiir ve hüzün kokuyordu toprak
Hemen tanıdım.
Ahmed Arif'in memleketiydi burası
Mapushanede hasretle beni bekleyen.
Eskitmiş prangalarını
Toprakta şiir olmuş şimdi.

Birinden kaçıyor gibiydik sanki
Saklı kuytu köşelerde.
Tezgahı tutan ellerde tedirginlik
Gözlerde aceleci bir telaş
Adımlar hızlı ve olabildiğince nefessiz.

Tezgahın önünde bir çift göz vardı gezinen
Vahasız bir çölde kalmış gibiydiler.
Bakışları yirmi kişilik hücremde yoğunlaştı
Hücrenin kapısı açıldı.
Yarı aydınlık, daha büyük hücreydi dışarısı.

Özgürlüğünü ilk kazanan sağdan altıncıydı.
İsimlerimiz yoktu bizim.

Onu izliyordum hücremden
Sigara içmiyordu
Ah çekiyordu sanki.
Derdi dumanlara karışıyordu.
Sigarasını her içine çektiğinde
Havayı aydınlatan çıtırtılı kırmızı ışık,
Karanlık yalnızlığının ıslık çalan arkadaşıydı.

Sıra bendeydi şimdi
Ben sağdan on ikinci.
Beni her içine çektiğinde
Dumanlarıma fısıldadı derdini
Dumanım zehirlendi.

Ben, karanfilli sigara
Sigarasını karanfilli içenleri
Gözlerinden tanırım şimdi.
Yalnızdırlar,
Sessizdir korkuları,
Prangalıdırlar.

23.08.2011
Ayşe Gürsoy