Web Zaman Damgası

KAPI KAPANDI

Öyle ağladı ki yüreğim
hançer saplandı sanki
kara bulutlar etrafımı sardı
korkuyorum.
Ya yine yok olursa herşey diye.
Bir ben birde yalnızlık bana çare.
Senden gayrı kurtulmak zor
bu yağmurlu akşamlarda.
Kapalı kapılar ardında sessizce
sevda kokan şu amansız yüreğim
efkarlı.
Bazen gurur bile
ölümün eşiğine getiriyor yüreği.
Susmak mı ? gerekiyor bazen bilmiyorum
evet aslında.
Susmak,
düşünmek,
ve....
dinlemek gerekiyor
bazışeyleri anlayabilmek için.
Ulaşılması zor sevdalar benim peşimde
kaybolan bu benliğim
her defasında hıçkırıklı.
Sanki, sanki karşımdaki haz alıyormuş gibi mutlu.
Neden hep ben efkarlıyım, yaralıyım neden.
Zanlı karşımda dururken
ben susuyorum.
Susmakla kendime ve ona ceza veriyorum.
Ama.... anlıyor mu onu dahi bilmiyorum.
Suskunum,
sessiz vede;
karanlık düşlerdeyim.
İmzamı attım bitti bu macera.
O kayboldu ben yok oldum.
Kapılar kapandı hayaller mazi oldu.
Sonsuzluğun acısını içime çekerek
Gidiyorum uzaklara.
Eğer bir gün dönüp gelirse bana
Ben olmayacağım bu sığmayan deryalarda.
Kapı kapandı ve bitti herşey.
Sessiz kuytularda ağlayan gözlerim...

14/05/2011
23:30/cuma
yazan: şebnem örs