Web Zaman Damgası

öylesine

[ikiyanayasla] [ italik ] [ italik ]
hoyratça harcanan nice baharlar
şaşırılmış mevsimler
tek atışlık son şans için boşa çırpınmalar
aranmalar ..
her çalınann kapıdan kimse yok lafı duymalar..
savruldukça tutunamamalar..
ve koca bir boşluk...
sarar afakı sisli bir hava
dalıp gidersin yığılırken pişmanlıklara..
hayat böyleymiş dostum
teğet geçersin hoyratça harcarsın fırsatları gençken
sevmek de neymiş dersin acele etmessin beklersin yeni baharları
gün gelir kesersin umudunu tek atışlık son şansa sarılırsın
sarılırsında baharlara rastlayamazsın mevsimleri şaşırırsın
rasgelirse kışa serptiğin umut tohumları
kaparsa üstünü lapa lapa yağan karlar
filizlenmezlerse ışıksız kalıpda..yeşermezse
son umut tohumların
ve sen ..
ve hayallerin ..
öylece donup kalırsın...
dalarsın düşüncelere
şurda bir yıldız asılırdı hani mutlu gecelerde
parlıyordu sanki sizin için
uzatsak elimiz değecek gibi eğilmişti
söylesene dostum
neden yok yıldız bu gece
birşey sorcaktım bakarmısın?
dersin içinden haykırırcasına ..
ama cevap veren kimse bulamassın...
bir kuş öterdi dala konup herseferinde
sanki şiirler söylerdi hep kendince
tanıklık etmeye hazırdı o doyumsuz gecelere
dostum minik kuş da gelmicekmi bu gece..
yakamozlarsa ışıl ışıldı serilirlerdi akşam denize
sanki şov yaparlardı dalgalar vurdukça sahile
düşlerimizi renklendirmek isterlerdi belkide
peki yakamaozlarda kayıp onlardamı dargın bu gece
bir şey sorcaktım bakarmısın?
diye hayıflanırsın ama soracak kimse yok yine...
derken bir kedi gelir yanına haıtırlarsın
minnoş bi yavru kediydi gelirdi hep mutlu günlerinde oturduğunuz yere
oynardın sırtüstü yatırıpda göbeğinden kaşıyıpda sanki gülüşleri size hediye
çeksende kuyruğunu miyavlar sadece hep masumca
şükür o günlerden kalan tek şahidim o dersin
sevmek istersin yine
bugünse tırmalar elini vahşice ,
bilmesende nedenini , artık minnoş diildir azman tekir olmuştur farkedersinde..
bir şey sormalar bitmez önüne çıkan heykele bile yakınırsın
sende çevir yüzünü cevap verme hadi diyip hayıflanırsın
iyi hoş dilinde yokki nasıl cevap vereceksin sanki
belki eskisi gibi gülümsersin sanmıştım diyerek
oysa mutluluğumuza şahit olarak senide yazmıştım yakarışını ı ekleyerek..
etrafa bakarsın herkes neşeli bugün, bakıp bakıp gülerler sana
deli derler içlerinden , oturmuş sahilde
bu adam ne yapıyor heykele hesap sorma peşinde ..
gitmelisin belkide eve geçmişe ait anıları orda aramalı
bir resim bir mektup yada kurumuş bir gül bulma ümidiyle
çekmeceleri dağıtmalısın çırpınmalı son bir teselliyle..
belkide boşadır tüm çabalar
nerdeki bu gece herşey nerde mutlu gün dostları
nerede ışıltılı yıldızlar şakıyan kuşlar yakomozlar
yada minnoş kedi artık neden tırmalar
onlardamı düşene bir darbe vurma peşindeler
önce dost sonra düşman olma gayretindeler
yoksa sadece kurulan hayallerin süsümüydüler
yada hakettiğinimi vermekteler ..

anlarsınki yalnızlık hiçlik yolunda çıkmaz sokak
anlarsınki kırık kalplerin acısı hiç çıkmayacak yüreğinden
anlarsınki umut tohumları kışa bırakılmaz
ama bilirsinki baharlarsa artık çok uzak...
dostum
ışıldayan bir çift göz görürsen kapıl ona
daha iyisi yok boşuna uğraşma belkide bu son bahardır sana...
ya kapılırsın yaz gelir hayatına , yada biri gider yenisi gelir derken kalırsın kış ayazında... [ /italik ] [/ikiyanayasla]