"BİR ZAMANLAR MARİA ( I )" isimli şiir 16.5.2018 14:53:04 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Bir MARİA vardı Yumuşacık esip gelmişti Sıcak AK DENİZE İçimin eskimeyen ülkesinde Yaşamak üzere...
AK DENİZ’İN yüreği bulaşmıştı Bir zamanlar ona GÜNEY kokulu Ilık rüzgarların nefesiyle İç içeydi O limanda Körpe gençliğiyle...
Koca AKDENİZ'İN Tuzlu solumalarıyla Mehtaplı Temmuz akşamlarında ışıldayan Ve MERSİN’de yüzü gözü Güneş ıslağıyla bazen MERSİN’İN şirin yüzüne Bir ben gibi makyaj olan Caddelerinde saf yürüyüşlü adımlarıyla Bir MARİA vardı işte Öylesi bir MARİA , Yaşamaya başlamıştı içimde...
Bir MARİA ki ; Mavi bulutlarda gezerdi karada Mavi heyecanlarla biri beklerdi Sonra O’nu o mavi limanda. Denize giyinik olurdu bakışları, Öldüresi bir nazarla ! Lisanı ürkek kımıldardı dilinde O paralelin ruhuyla, olmuştu arkadaş MERSİNİ sevmişti kare kare Ben bunu anlamıştım onda...
MERSİN cennetinde O’nu İlk gördüğüm günler de Sahildeki palmiyeli gölgeliklerle Kanka gibiydiler İkindi vakitleri sarmaş dolaş Ve turunçgillerin renkleriyle Boyalı banklar üzerinde...
Gözleri maviydi alabildiğine SCAMORE !...Onunla akla gelirdi O, MARİA’yı bana getiren gemiydi Mutlu sallanırdı hep limanda MARİA’ya o şekil ninnileşirdi MARİAYLA dalgalar üzerindeyken Kur yapardı ona SCAMORE sanki MARİA’NIN limanında demirliyken...
Gözleri sıkça karaya açılabilen Bir yolcuydu AK DENİZ’İN tuzlu ellerinde Mavi gözlü MARİA !... Ben ise, MERSİN’in o sağanak limanında Bir düş gezginiydim işte Bu yitik şairliğim Çok eskilerden kalma Sık sık sürerdim kendimi Bir kentten bir başka kente Yitilirdim sıcak kentlerde Ben mısra mısra Takılıp kalırken öyle Yitik bir sevdanın peşinde...
Aşkta çaresizlik Yollara revan ederdi beni Sevmek ve sevilmek olmasa hani Yaşamak bana belki de yük gelirdi...
Mavi mavi bakardı bana Güverteden MARİA ! Ben ise ona her zaman olduğu gibi Boynu bükük yalvarıcı bir arzuyla…
MARİA’nın gözlerinin Gün ışığına göre değişirdi rengi Boşuna çözüm arardım kendi kendime Biliyordum,lakin Böylesi durumlarda MARİA’nın gözlerinin o mavi tadı var ya, Dururdu hep aklımın dili ucunda !...
Ben, MERSİN güzeli bir dünyada Ve yine ben, O limanda, Ay ışığını seyre bayılırdım ara sıra, Deniz yüzeyinde cıvıldaşan ay ışığını Saatlerce, satlerce !... Hiç durmadan dans ederdi MARİ'anın denize düşen gölgesiyle Benim yerime !…
Gökyüzünde ki ay ışığı oysa Çok uzaklardaydı Çok uzak… Bilinmedik dünyalarda Hem MARİA nasıl giderdi oralara.. Üçümüz bir olurduk gelip bir araya Kimi zamanlar da, BEN,MARİA ve birde AY IŞIĞI Ayarlardık kendimizi bir poza Duruşumuzla ağdalı ağdalı. Hepimiz birbirine sevgiliydi sanki Ve hepimiz sırılsıklamdı ! Üstelik hepimizde kara sevdalı !...
Geceye poz verirdik o şekilde Hepimizin de olmazdı Bundan daha güzel bir anı Ortamıza bağdaş kurardı SCAMOREnın varlığı Basıverirdim göz bebeğimin Ela deklanşörüne birden Çiziliverirdi çok ince bir resim,ok gibi Aniden yüreğimin çekirdeğine saplanırdı !...
Bir ben vardım,benden başka Şair ruhumun o darağacında Tir tir titreyen bir ben O MERSİN limanında Benimle barışık yaşardı Durumu idare ederken Diğer ben...
Ve zaten ağır olan o eski yüküne Hala daha dünyaların olumsuzluklarını sığdıran Bendeki o bana işkenceci ben !... Aşka, özleyişe, acıya ve hatta inatla Her güzelliğe bağlı kalan sadakatla Ölümü göze alıp yine de itaat eden, öyle bir bendim o ben, MERSİN limanında her meltem de ölen !...
Nereden düştü kendimin O ben aklıma birden Konumuz sendin MARİA ! SCAMORE en gerçek olanıydı anla ? Bir gölge oyunu yaşıyordum Sanki ben o limanda...
O zaman ki dünyamın her karesinde Ay ışığının verdiği sonsuz bir ilhamla Her şey öylesine maviydi ki İskeledeki tüm güzellikler Şiirceydi gönlümün kızardığı her yer. Sadakatçaydı düşlerimn omuzlarındaki eller Bir liman yalnızlığıyla MERSİNDE Sahiciydi ama içimde ki o ölümler ! SCAMORE çelik demirinin Yufkalaşan yüreğiyle birlikte Sahiciydik, sahici o biz sevenler !...
Her türlü özlemin En iştahlı avuçlarında Durup durup Mevsimsiz üşürdüm bedenime Geri dönüp bakarken Pembe MARİA’LI gönlüme Şu anki gibi durup durup ben hep yine Ölürdüm dirile dirile !...
Mavi gözlü MARİA’NIN İçimde ki pembe mazisi Gerçeğe benzeyen bir yazgı gibi işlenmişti O liman da ayrıca Hüzünlü yalnızlıklarım birer birer Yivli çizgiler halinde alnıma Dolanmıştı sanki asırlar süren sevdalarca !...
Olacak şey miydi ; Ben unutmaya uğraşırken bir yaşanmış rüyayı O rüyada olup bitenleri… MERSİNDE bir mavi gözlü MARİA Üstelik de SAHİCİ Dahası,SCAMORE Ve şimdi Ve …Ve… Ve yıllar sonra MERSİN de BİR SICAK İKİNDİ BİR ZAMANLAR O MARİA NEREDEN AKLIMA GELDİ ?!.....
İ.H.Gürcanok ...MERSİN....
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.