Web Zaman Damgası

KATYUŞA

________________________________________








(((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((
((((( K A T Y U Ş A ))))))))))))))))))))))
((((((((((((((((((((((((((((((((((
))))))))))))))))))
________________________________________
Bir müzik yansıyordu KATYUŞA'dan
Her seansı düş sancılı
Sanırdın ki bıçağın tam kemiğe dayanması
Birden başladı,
Camlarda çiğan melodilerinin mor çatırtısı
Kırıp döküyordu yüreğimi kemanenin büyülü faslı
Yalnızlığım uzanırken penguen ülkelerine dek
Fala benzer şekillerin kor parıltısı bütün ruhuma dağıldı…
+++
KATYUŞA'nın bakışlarını görüyordum tutkulu
Özlemlerim haykırıp durdu en bariz
Bir şiir mırıldanıyorum dilimce
Ezberim de sakladığım ondan habersiz
İlk dilimi fethetti çığlıklarım sessiz sessiz
Anlayamıyordu, ah anlamıyordu ki bir türlü
Anlamıyordu KATYUŞACIK beni çaresiz…
+++
Durup durup
Ölümcül bir özlem kasırgasına kapılıyorum
Ve çokgen bir hüznün doruğunda avaz avaz bağırıyorum;
Sen kadehimde canlılaşan işte o şekilsin ?
Gel diyorum, gör diyorum, yalvarıyorum, ağlıyorum !
Ama KATYUŞA bu LA BOHEM’ i ne bilsin ?...
+++
KATYUŞA hem yok, hem vardı dünyamın her köşesin de
O en çok da gözlerimin sabahsız gecelerin de
Canlı canlı inerdi düşleri yüreğimin yeryüzüne
Enkazım tüterken her gün LA BOHEM cehennemin de
Kaçamak buluşurdum onunla çoğu kezler düşüm de
Biz yada ben hep öyle kaçamak işte,
İkide bir de…
+++
Gizli yüzümü alıp arzularımın terkisine
KATYUŞA’yı arardım onun ölümlerine gide gele
KATYUŞA’yı arardım yok olmak gibi yanmak da ne ?
Sigara dumanlarının kördüğüm olduğu
Çokça gürültülü sarhoş kalabalıklar için de
Lakin onun tüm ölümleri bana,
Yegane BİZ’leşmece !...
+++
Gorki’nin düşü ve Goya’nın nü’sü desen desen
Yürek hoplatıyordu gözler oraları gezerken
Bakılınca duvarda ki düşsel resminden
O'nu anlıyor, mutsuzluklarını ayıklıyordum
BİZ olmak için bir bir bazen ben
Çakılı duruyordu LA BOHEM’in bulutsu duvarın da o halen
Mutluydu geliyordu o bana gizemli yüzünü yaşarken
Hatta yaşadığı yasaklı tabloya nü pozu bile verirken…
+++
Dikkatlice bakarken LA BOHEM’in bulutsu havasına
Duvar da ki tablodan fırlayıp
Çılgın bir şarkı gibi oluyordu birden KATYUŞA !
Ateş rengi bir fırçanın sesli sesli inleyen raksıyla
Yüreği sere serpe olarak ağlıyordu o aslında;
Tablonun arkasından dolandırıp ruh gözlerinizi,
Eğer ki onun gerçek dünyasına baktığınız da…
+++
Binlerce yıllık tıka basa,
Yalnızlıkları doldurdular hünharca !
LA BOHEM’in orada benim son dublelik bardağıma
Zehirli bir orkide gibi olup işte tam o an da
Yeniden aktı içime sanki bir yosma tadın da
O kanatları kırık kelebek KATYUŞA !!!...
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
///////////////////////////////////////////////////////
İSMAİL HAKKI GÜRCANOK
//////////////////////
İST. / ŞİLE