Web Zaman Damgası

KATYUŞA

________________________________________




Bir müzik yansıyordu KATYUŞA'dan
Öylesine bir müzikti ki,
Ölümün yüzüne doğru giden düş sancılı !
En öne fırlıyordu arkasından acı acı,
Camlarda çığan melodilerinin mor çatırtısı !
Yalnızlığım uzanıyordu penguen ülkelerine dek
Hiç durmaksızın çılgıncasına feryatlı !
Kan revan için de yerlere saçılıyordu
Ben gibi mutluluğu fal da kalmış can kırıntısı !!!...

KATYUŞA'nın bakışlarını görüyordum tutku dolu
Ona zaten özlemlerim hiç bitmesiz olurdu
Ölümden öte, üstelik avaz avaz ona içim aşk doluydu
Bir şiir mırıldanıyorum can pareme
Son bir gayretle fersiz fersiz
Cevap veremiyor, çünkü o hala ben de nefessiz !
Şimdi ondan çok uzaklardayım,mesafeler dilsiz
Ve ben ona dokunmasız, zaman ise hep ikimizsiz...

Duymuyor KATYUŞA'cık bir türlü, duyamıyordu beni kendisiz
Dalıp dalıp gidiyordu gözleri kirli duvardayken benden bihabersiz
Beyaz bir leke gibiydi yine öyle tertemiz
Benim kendine bakışlarım çok nedenli, ona göre kedersiz
Dahası onun yüreğinin indinde ben
Hala daha belirli belirsiz ?!...

Ani bir özlem vurgunuyla altın oyuncağımı kaybetmiş gibi oluyorum
Ve delicesine bağırıp çağırıyorum;
"Sen kadehimde canlılaşan işte o şekilsin"
Gel diyordum, gör diyordum, yalvarıyorum, ağlıyordum
Zaten bendeydi onun düşleri isterdim ki bizzat canı gelsin ?
Ama KATYUŞACIK bu LA BOHEM'ine bilsin ?...

KATYUŞA hem var, hem yok gibiydi ellerim de
Tütüyordu zamanın nasırlaştırdığı şu yanık yüreğim de
Etli dudaklarını üstüme serpip ruhumu ateşleyince,
Esir kalırdı enkazım kangren ışıklı LA BOHEM gecelerinde
Bazen da kaçamak buluşurdum, kaçamaklık bir yer de
Gülen bir yüz takılı kalırdı ağlayan gözlerimin için de
Tanımazdı KATYUŞACIK o zaman beni ben de
Ve anlayamazdı beni sevişirken kendisinin ölü günleriyle !...

KATYUŞA La Bohem'in kirli duvarda ki resimdi
Gorki düşleri ile Goya renkleri ikisi bir nü teşkil etmişti
O'nu anlıyor, mutsuzluklarını ayıklıyordum ama daha bilmiyordu hiç o beni
Raks ediyordu LA BOHEM'in bulutsu duvarlarında öyle kirli kirli !
Mutluluğu başarmış gibi görünüyordu gördüğüm resim de kendisi
Dahası ilk bakışta mutlu görünüyordu karşım da duran o sanal beden,
Ancak yaşaya biliyordu düşlerim de yüreğime direnmeden
Yaşadığı tüm kutsi yasakları bana fark ettirmeden ...

KATYUŞA çılgın bir şarkı oluyordu bazen
Bazen de Goya'nın fırçasında çıldırtası bir sevgili
Bana her fırsatta köşe kapmacalık teklif eden
Kim bilir belki de Goya'nın aşka dair cinayetler tablosunda,
Belki de onun görevi sadece ruh mahfeden !
Oysa sere serpe ağlayan bir ses geliyordu sessiz ve derinden
O duvarda ki kirli resmin kimliğinden...

Yarım asırlık yalnızlıkları durmadan döküyorlardı
Önce kadehlerime ve sonra da ciğerlerime
İçiyordum onları her ikram da direnmeden
İflas etmiş bütün dünyaları indiriyordu mor ışıklı bu LA BOHEM sarhoş benliğime
Zehirli bir orkide gibi o kez büyüye büyüye,
Saplayıveriyordu KATYUŞA'cık aniden
O keskin ateşli yüzüyle o tablodan beni keserken
Ve canıma ölümsüz aşk duyguları temin ederken;
Saplayıveriyordu ateşini yüreğime tam da işte o şekil de
Ben ona baktıkça çırpınıp duran canımın için de ki,
En can çekirdeğine !!!...


İ.Hakkı Gürcanok
1990 ADANA