i

İşte başladı hasat mevsimi,
Bir dağ eteğinin şehrinde
İki kapılı, tek yönlü, kuş bakışlar nazarlı
Tarih burada kesme taşlarla evler örmüş
Bakırlara Şahmeranlar işlenmiş,
Gümüş eritilmiş, altın kalıba dökülmüş
Taşlar nakşedilmiş,
Sükunet güvercin diye konmuş mabetlere
Mabedin birinde büyümüşüm rivayetin birinde
Küçük amcam Efrahim'in kına gecesinde.
Üzüm sıkılmış, kimisi kaynatmış
Kimisi mayalansın diye yatırmış.
Mahlep kokusu sinmiş siyah beyaz fotoğraflara,
Babam Lübnan'dan dönmüş
Üstünde Beytut kokusu.
Arkasından Fairouz - Feyruz dinlemişler kalanlar
Ve savaşanlar.

ii

Sonra dünyam kumaş kokmuş,
Caban, polyester, kadife, poplin, pamuk
Tarih burada da kepenklerin ardında beklemiş
Tekerrür edecek zamana uyumuş.
Damlarda çocuk neşeleri
Neşeler yüzyılın başında göç etmiş
Leçekler beyaz beyaz tutuşmuş uçurtmalar gibi
Uçurtmalara rüzgar eşlik ederken
Ve şehir güvercin kokarken
Hızır ve İlyas buluşmuş,
Annem onlara yorgunluk kahvesi yapmış.
Kahveleri zafaran kokmuş.

iii

Körfez sancı çekerken,
Doğudaki mevsimler batıya taşındı
Vita tenekelerindeki güller kurudu,
Asmalar çürüdü, sözcükler unutuldu,
Diller fakirleşti, yedi renk bir oldu da
Tek bir renge yetemedi.
İşte böyle biz bizden kendimizden edildik.
Hasat edildik, ekin gibi koparıldıķ
Zakkum tükürür gibi tükürlüdük.
Başka baharlar edinmek umuduyla
Yapay çiçekler edindik,
Şimdi de biriktirdklerimizle avunuyoruz.

eyvan

Zümrüt yeşili bir kahverenginin özleminde,
Belki de özlenen Eyvan serinliği değildir,
Kiraz değildir, sokaklar değildir, çağla değildir
Özlenen geçmişin tam kendisidir,
Geçmişteki benliğin uzaklaşan hatırasıdır.
Özlenen avlular değildir,
sokakları birbirine bağlayan abbaralar değildir,
Bir kalenin hükmü altında olmak değildir.
Özlenen masumiyetin tam kendisidir.
Bayramlarda emek verenler için üzülmektir,
Bayramın kokusuna sinen yeni bir coraptır.
İnsanın anayurdu çocukluğudur.
İnsan yurdunun ürünüdür.




NH/CA/US