Hayatı neşe dolu yüreği şen biriydi,
Mısraları dillerde gönüllerde diriydi,
Girdiği meclislerde şevkle söz aldı Nedim,
Pürneşeydi meşrepte şenliklerin piriydi.

İstanbul’u severdi bir sevgili misali,
Boğazın yeli sardı, sinesinde visali,
Her yerde güzelliği arayıp buldu Nedim,
Sevgiyle yad edildi anlatıldı masalı.

Nağmeleri hafifçe, şiirleri şekerdi,
Her beyite naiflik bir tazelik ekerdi,
Gönülleri ısıtan garip bir kuldu Nedim,
Latif uslübu ile dikkatleri çekerdi.

Devrinin ruh halini heceyle yazan azdı,
Saki ahvallerini nefes nefese yazdı,
Vakt-i Lale Devri’nde ilhamla doldu Nedim,
İhtişamla bezenen lalelerden beyazdı.

Dünyayı cennet bilip her ânını süslerdi,
Gamla değil sevinçle yüreğini beslerdi,
Coşkusuyla âleme şanını saldı Nedim,
Kalemle cilveleşmek en sevdiği hislerdi.

Saza dokunan elde onun sesi uyanır,
Nağmesi kulaklarda ahenk ile boyanır,
Notaların ritmine cûş-ı âb oldu Nedim,
Bentleri musikîyle tebessüme dayanır.

Patrona Halil hırsla zulmederek yanıldı,
Kılıçlardan akan kan galibiyet sanıldı,
Yakasız gömleğiyle ecele güldü Nedim,
Toplandı eserleri Divan ile anıldı.

Beyzade / Hüseyin Ekici
13.12.2025