Yolum yokuş dörtlüleri yakmışım patlak fren
Zıvanadan çıkan sürücümü, techizatmı bilinmez
Yan yoldan gelene yerine ben tam gaz refuja bariyer
Techizat sakat baba hormonal denge dopaminden muaf

Uçsuz bucaksız bir geleceğe gitme şansını
Geçmişten gelen üç hatıra aldı elimden
Şimdi durduğum yerde bariyere giden ben
Hayat budur işte Yılmaz babanın dediği gibi
durmak bir tavır biçimidir

Zaten hiç renk görmemiş birine renkleri anlatmanın yolu
Ona o renkleri bir kere bile göstermeyenle mümkünsüzleşirdi
Rengin üzerimdeki etkisi benden yana sıfır iken tek tattığım içindeki cevher imiş
Derim ona birdaha baba birdaha bana el ver sana tekrar birdaha diyeceğim güne kadar
Kuldansa Allahtan dilenelim gururumuz yerinde kalsın renge aldanmayalım cevhere el açalım

Gün gelir bu hayvandan üflenen nefes bir gün göçüp girderse
Arkasında kalıcak ''ALelade'' başlıklı bir divan
Görürmüyüm benim evimdede divanda çocuklar
Ozaman derim tamam yaşadım ben bu hayatı tamam