Web Zaman Damgası

Kırık Kanatların Gölgesinde

Sıcak bir yaz günü yoksa haziran mıydı?
Orta Anadolu'nun kucağında,
Ve toprak damlar altında,
Silikleşemeyen her daim canlı anılar mıydı?
Kerpiçten bir evde doğdu anılar,
Kavurucu güneşin altındaki cennetinde
Murat oyunlar oynar.

Dört yaşında bir çocuk, toprakla dans eder,
Kayısı ağaçlarının gölgesinde serinlik arar.
Elma, kayısı, iğde ve dut,
Bahçede büyür Murat ve içindeki umutlar.

Annesinin sesiyle irkilir,
"Murat, gel buraya, civcivi yakala."
Küçük yüreğiyle anlamaz, sorgular,
Neden pencere, neden kilitli kapılar?

Küçük bedeniyle pencereye tırmanır,
Ayakları yere değer, sendeleyerek bakar.
Civciv odada uçuşur,
Murat peşinden koşar,
Yakalamak için çırpınır.

Babaannesinin sesi, yumuşak ama kararlı,
"Yavaş ol Murat, kırıp dökme sakın."
Annesi Yasemin, biraz yorgun, biraz sabırsız,
"Murat, dikkat et oğlum, zarar vermekten sakın."

Murat civcivi köşeye sıkıştırır,
Küçük elleriyle kavrar, ama çok sıkı.
Bir çığlık yükselir, kanat incinir,
Murat, suçlulukla bakar, gözyaşları dökülür.

Annesi ve babaannesi azarlarken,
Küçük yürek daha da sıkışır.
Civciv, kırık kanadıyla çaresiz,
Murat’ın küçük dünyasında koca bir hüzne dönüşür.

Yalnız kalır mutfakta, kilitli kapılar ardında,
Gözyaşlarıyla hatırlayacak bu anı,
Küçük bir civcivin kırılan kanadı,
Çocukluğun acı bir hatırası.

Ve o gün, kalbinde bir iz bırakır,
Kırılan kanatların gölgesinde büyür korkular.
Bir daha hiç unutamayacak,
Bir daha hiç aynı olmayacak.

Murat’ın dünyası, kalabalık ama yalnız,
Görevler ve sorumluluklar hep ağır.
Bir yaz günü, bir çocuk anısı,
Bir ömür boyu sürecek bu travma.