Web Zaman Damgası

KARA TAŞ

KARA TAŞ


Yine soğuk...
Yine özlem...
Yine hasret...
Ne ararsan var bu gecemde
Eksik olan bir sensin gidenim...
Ve ben senin eksikliğin de
Tek dert ortağım ,
Tek arkadaşım,
Kara taşıma sarıldım...
Dertleştim bu gece de Kara Taş'ımla..
Yalnız biliyormusun
Bu sefer bir fark vardı
Kara Taş ilk kez dile geldi..
Ama ben bu gece
Sadece ömürlük dertlerimi değil..
Yanında bolca senin hasretini,
Bana bıraktığın yanlızlığı,
Ve gidişinin yüreğimde açtığı y
Yaraları da
Konuştum onunla..



Dedim ya ilk kez konuştu
Kara Taş
Ve başladı ardı sıra sormaya...
-Sen niye bu kadar hüzünlüsün
Be dostum dedi...
Ah dedim ah be Kara Taş
Bilemezsin ki...
Benim bir tarafım hep hüzündür..
Bilirim der gibi sustu bir ara
Sanırım anladı boğazıma takılanların
Kelimeler değilde
Sensizlik olduğunu...
Sonra Kara Taş
Beni hiç tanımamış gibi
Serdi soruları bir bir yüreğime...
Dedi ki
-Senin hiç mutlulukların,
-Ağız dolusu kahkahaların olma dımı ?
Yutkundum ve
Hiç olmadı sanırım diyebildim...
-Sevenin Peki ?
Şey şey....
Sevdiğini sandığım anlar...
Yine yutkundum
Kısık bir sesle
Hüzünlü birini
Kimse sevmez ki diyebildim sadece...



Bir anda Kara Taş
-Adın ne senin ?
Diye sordu...
Şaşırıp kaldım öylece
Dert ortağım adımı mı unutmuştu
Yoksa
Beni tanımadımı diye düşündüm...
Sordum Kara Taş'ım
Dert ortağını tanımadım mı???
Biraz sert , biraz da kırılgan bir sesle
-Yooook yokkk
dedi Kara Taş...
Ben senin değil,
-Yüreğinin adını sordum
dedi...
Yüreğimin adı?
Hüzün Çiçeğidir adı dedim sadece..
-Hüzün çiçeği öyle mi?
-Peki sen hangi mevsimde nerde açarsın?
diye ekledi...
Hüzün çiçeğinin mevsimide olmazdı ki..
Nerden bilecekti ama değil mi?
Bende başladım anlatmaya
Bak sadık dostum
İyi dinle dedim...
Benim var ya l...
Belli bir mevsimim yoktur.
Bazen dağların en zirvesinde,
Bazen bir kaldırım köşesinde,
Kimi zaman beni sevdiğine inandığım
O yalancı yürekde,
Bazen onun gözünde açan,
Bir umudun ışığında boy veren
Ve en çok da
Hüzünlü yüreğimi mesken tutan
Onun da hüznüne ortak olan
Bir çiçeğim ben...


Kara Taş
Şöyle bir durdu ve
-Sevdim seni
dedi.
Yine saşırdım.
Beni mi dedim.
-Evet seni...
dedi seni...
Ben tam da,
Ama nasıl olur diyecektim ki,
Bir an sessizlik oldu..
Sonra
Hadi dedi
-Hadi şiirlerini de al düş peşime.
Nereye dedim.
Baktı yüzüme
-Yüreğimizin yettiği yere
-Şiirlerinle demlenir,
-Hüzünlerinle dertleniriz
-Fena mı olur
diye ekledi..
İşte o anda gidişin geldi yine aklıma
Ah be Kara Taş dur dedim
Dur ne olur dur dedim...
Ben hayatım da ilk kez çok sevdim
Ve ilk kez yüreğimin gittiği yere,
Onun yüreğinin peşine gidecek oldum
İlk defa bir umudum olsun istedim
Ama o varya o..
Ne gönlümde
Açacak çiçekler
Ne de yazılacak şiirler bıraktı...


Sadece bunlar da değildi diyeceklerim
Ama sustum...
Ve döndüm Kara Taş'a...
Sıra bende
Bir soru soracağım sana dedim...
O anda odanın penceresine düşen
Yağmur damlaları arasına sıkışmış
Yüreği yaralı
Gözü yaşlı bir serçenin
Hüzünlü sesi ilişti kulağıma..
Bir anda doğruldum..
Sonra bir kendime,
Bir yerde duran,
Sadık Dostum Kara Taş'a,
Bir de bozulmuş çarşafın
Kenarında ki gözyaşlarımın ıslattığı
Yastığıma baktım...
O anladım ki...
Benim konuştuğum
Sadık dostum Kara Taş Değilmiş...
Meğer ben senin gidişinin ardından
Yine rüyalara dalmışım,
Meğer ben senin gidişinin ardından
Aklımı oynatmışım da
Haberim bile yokmuş..
Yinede şükür dedim kendime
Şükür...
Haberim olmasada,
Sen çekip gitsende,
Derdin hasretin beni
Dirhem dirhem öldürsede,
Sadık dostum Kara Taş yanımda....
Her ne kadar susup dinlesede,
Derdimin ortağı Kara Taş'ım...
Hep benimle sen merak etme...

Şiir Cemr_ymn_
"BeniM ŞiirleriM SessiZ AĞLAR..