KARA TAŞ

ÜZÜLME..
Diyorum Bazen kendime
Hani bir söz vardır ya
Dert adamı yer imiş diye...
Bazen istiyorum,
Hep anlatmak susmamak,
Derdimi, tasamı,acımı
Anlatmak istiyorum...
Ne bileyim işte
Yarım kalan bir hikayem var
Onu bitirmek istiyorum...
Ama nasip işte...
Sonunu getirecek kimse bulamıyorum...
Sonunda yine sana kalıyorum
Be KARA TAŞ...
Kipriklerimden dökülen gözyaşımla
Yüreğimin kertigi ile geliyorum sana...
Bırakıyorum yağsın
Taş yüreğine hüzünlerim diye...
Bilirim
Ben Seni KARA TAŞ
Seversin sen hüzünlü kalbi
Gözyaşlarını seversin de...
Ama ne olurdu,
Birde azıcık dilin olsa
Duygun olsa nasıl olurdu..
Ya da ayakların olsaydı
Ruhun olsaydı
Dinlermiydin acaba sonuna kadar
Yoksa kacarmıydın sende,
Bir bahane ile dertlerimden..

DARILMA be kara taş
Benim senden başka kimim var ki??
Darılma ne olur
Vallahi sözüm değil sana...
İnsanlar bazen dikeni ile dokunur canıma
Hem biz değil miyiz
Seninle birlikte
Gülü dikeni ile seven..?
Güle hamd ederken
Dikene şükreden...!!
Ah be kara taş
Bak ne güzel demiş Hz.Mevlanam
Bu yalan dünyanın dikenleri
Batsa da canına
ALDIRMA..!!
İnan aldırmıyorum,
Sabret..! Diyorum..
Katlan diyorum kendime...
Katlan ki;
Ebedi mekanın gül bahçesiyle dolsun
Hangi dertden yakınıyorsan,
Yinede Sabret diyorum
Sabret Be KARA TAŞ...
SABRET Ki....
O en büyük Merhamet sahibi
Bırak tutsun Elinden diyorum..
Anlıyorsun beni değil mi?
Sadık dostum
KARA TAŞ..


İşte Be KARA TAŞ...
Bak görüyor musun?
Kaldık mı yine baş başa..
Şimdi;
Yıllardan HASRET..
Aylardan HÜZÜN...
Günlerden KEDER...
Yine soğuk var yine gönlümde ayaz...
Bu kaçıncı mevsim bilmiyorum...
Kaçıncı kez bu hikâye yarıda kaldı
Kaç kez her başladığımda bitiremedim
Bilmiyorum...
Bildiğim tek şey,
Her seferinde yarım kalmam
Yine gelip sana sığınmam...
Biliyormusun?
Benim sadık dostum
Kara Taşım..
İnsan büyüdükçe dışı yerine
İçi üşümeye başlarmış
O kadar üşürmüş ki içi;
Hayalden medet umar,
Şiirden medet umar,
Çaydan medet umarmış
Yada derdinden medet umarmış
Belkide zamandan
Bazen de
Geceleyin tüten duman
Bir parça ısı
Bir parça huzur ararmiş
Ve bir parça kendini
Sonuna kadar dinleyen, sabreden
Bir Can ararmış kendine..


Evet can dostum, sırdaşım,
Kara Taşım...
Bir yapraktır insanın yüreğine düşen
Beklenen bir bahardır...
Belkide beklenen
Toprağa kavuşmuş bir tohumdur...
Elindeki bir damla su
Yada güneşin okşayışında
Kokan toprak
Şarkıda ki notada
Yada gönülden edilen bir
Dua...
Bir söz
Bir dize...
Sonuna kadar dinliyorum diyen
Kulağını yüreğine veren bir can...
Belkide beklenen
Bir parça
Zaman...
Çünkü ;
KARA TAŞ
Yoksa ve yanlışsa zaman,
Kalbinde yarım kalan
Anlatamadığın hikayen,
Dert olur,
Kül olur
Sen de
Ateş olur
Tek başına yanarsın
Tek başına bitersin...!

Şiir Cemre_ymn_
"BeniM ŞiirleriM SessiZ AĞLAR 💧