Web Zaman Damgası

BEN ÖLÜYORUM

Eyy kendine düşman olan yabancı
Tüm günahlardan arınıp gelmiştim sana
Uzaklardan tanıdı yüreğim seni
Öyle bilindik bir sevda değildi benimki
Üzerime dökülen aşk şarabıydın
Kanımla boyadın beni
Ruhumu kirli bir çarşaf gibi topladım
Senden çekilip gitme vakti şimdi
Eyy kendine düşman olan yabancı
Gül ser yollarıma ben ölüyorum

Sevda'nın heybetiydi yüreğimi kaplayan
Öyle saf öyle derin öyle büyük bir umman
Ben kalbime küs kaderiyle barışmayan
Dağınıktım geldin toparlandım
Gittin hırpalandım
Kavgana bulaştırma beni sevdiğim
Ben sandığın kadar güçlü değilim
Eyy kendine düşman olan yabancı
Huzuru ser ayaklarına şimdi ben gidiyorum

Kâinatın efendisi sanma kendini
Kalbime gireli kendinle kavgan bitti mi
Kiracısıyız biz bu hayatın kirasını acıyla ödedim
Şimdi helalleşme zamanı
Kendimle
SENİNLE
En çok kalbimle
Sen yarım kalan bir Sevda'nın baş rolü
Eyy kendine düşman olan yabancı
Aşk ser yollarıma ben bitiyorum

Mum ettim ben seni içime gömdüm
İçimi yakan mumdun yaktın ve söndün
Seyrettim cümle âlemi kendime döndüm
Zevki sefada geçmedi inan bu ömrüm
Şimdi dökülüyorum yollarına ruhum kan revan
Izdırapla pelçinliyorum geçmişimi
Hâr ateşlere atıyorum kendimi
Eyy kendine düşman olan yabancı
Sen kal yuvanda ben gidiyorum

Sen derin bir okyanus
Ben okyanusunda girdabına takılan bir deniz kızı
Bir olta bir ağ misali sarılmıştın solungaçlarıma
Boğazımda yumru yumru bir sevda
Yüreğimde bir buruk hasret
Dilime dökülemeyen acılar damlıyor gözlerime
Kezzap gibi gözlerimden süzülüp yüreğimi yakıyor
Eyy kendine düşman olan yabancı
Sen gül aşk ile ben ölüyorum

Kendimle yetinemeyen biriyim işte
Şeytanla ortak kaderime kurban olmuşum
Gülmeyen şu bahtıma aşk diye ektiğim
Yalnızlığın içinde değil kalabalıkta sevdiğim
Yüreğine bir yabancıyla nereye gidersin
Sil baştan yazardık bu kaderi eğer isteseydin
Bu zalim kaderime neden eşlik edersin
Bak işte artık hiç bir şeyimsin
Eyy kendine düşman olan yabancı
Hadi tut beni bak gidiyorum