"Son Sözüm.." isimli şiir 3.6.2024 10:56:34 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Beş gür çocuğum vardı, çok çabuk büyüdüler, Şimdi bir yabancılar, nasıl olursa eller... Tabiki unutuldum, artık sarmıyor kollar, Bilmezler ki, bu adam sadece selam bekler,
Asla da soramadım: karım neyi mi sevdi? Bir kez olsun duymadım; ne kadar beni sevdi. Demek ki çok az sevmiş çabukca unutuldum, Belki de beni değil, sade paramı sevdi.
Sahte selam vermeden asla geçmeyen dostlar, Cüzdanım delinince hepsi de kayboldular. Kedi köpek unuttu, en çok buna bozuldum, Ben sırtüstü düşünce ilk ısıran oldular.
Yolum dar ağaçına düşerse eğer bir gün, Soracaktır tok bir ses 'Söyle, nedir son sözün?' Unutmasın sevenler, seveni unutmasın! Korkum unutulmaktan, son sözüm budur...Yazın!
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.