"Kemanın Çığlığı" isimli şiir 17.4.2020 17:13:49 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
hataydı cismimdeki bulanıklığı parmak uçlarında düzeltmeye çalışmam incecik bir dalgaydı oysaki her şeyi başlatan ve düşerken dipsiz bir kuyuya fısıldadı yine bana en sevdiğin keman
nereye nereye gidiyorsun böyle noktasını koymadığın onca cümle özgürlüğüne kavuşturmadığın onca imge bunca dersiz topsuz düşüncelerle beni böyle terk etme
anlamıyor musun
kesik ve anlamsız bir melodiydim sen yokken hiçbir kulak beni duymak istemedi hiçbir ruh benin karanlığımla baş edemedi onlara göre sonsuzluğa açılan kapının altına sıkışmış bir çakıl taşı gibi sadece parçalanıp can vermem gerekirdi
gitme gitme ne olursun eğer sen de beni duymazsan yavaş yavaş parçalanan bir çakıl taşının çıglığından başka bir şey olamam yitip gider sesim sessizlikte bir daha sana asla fısıldayamam
gitme....
hataydı çok ama çok geç fark ettim cismimdeki bulanıklığı gidermek için düşmeden önce sesine kulak vermeliydim
o duymadı çünkü tüm bunları düşerken kendi içimde söyledim
[ /italik ]
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.