Web Zaman Damgası

MEZAR SESSİZLİĞİ...

Aşkın rutininde, devasa bir Tanrıça
Uçuşan eteklerinde sarışın gölgelerin
Maruzatı olsa olsa geçkin imlerin
Telaşında d/okunaklı bir hurafe
Mimleyen aşkı ve insanlığı.
Damlayan sarı reçine
Öksüz bulutların geniş mezhebine yorgun bir yoldaş.

Sanrı tuzaklarında yarım adalar;
Ana karadan uzak hayaller
Kardıkça dünü özlemle
Yobaz mağduriyetin tutuk aksanında
Yarım dalya demeye ramak kala
Aşkın rüzgârı bir batında doğururken takımyıldızların da
Kehribar gölgelere ricası
Belki refüze edilmeye saniyeler kala
Hayatın acıyı ibrazı.

Şimdi mağdur düşler çetelesine
Konduralım ay’ı, yıldızı
Susalım da Hızır gibi yetişen rahmetin hayrına
Çıktığımız yolda serptiğimiz ardımıza
Muhafazalı yaşı ve çakıl taşı
Adımlarken peşi sıra hangi nimet
En kutsalsa görüp göreceğimiz mutluluk
Belli ki taşkın mizacın yongası.

Sıradan her daim nükseden
Sıra dışı öğeler kadar dağınık mı sahi hayat,
Gölge b/atağında şairler ölürken
İfrazında şiir cenneti
Aşkla yüreğin dansı
O mezar sessizliği sükûn
Edimlerde saklı endamı şerrin ve hayrın
Bil mukabele, demeyi özleyip
Özlem yokuşunda çakılmış zemine
Bir ruhani nöbet adeta
Yazmaya durduğum saklı üç beş gözyaşı.

Ne yalan olup biten
Ne de hatırı sayılır bir taziye
Ölü ruhun son arzusu:
Kutladığımız kadar yenilgiyi
Sehven anıp her şüpheli özneyi
Belki batılında belki bir batında
Arz ettiğin külfeti
Solurken yasında sol’un rükûsu.