Web Zaman Damgası

aş/k ermek...

[ italik ]ne siyahın
ne de beyazın uç yaşamında solumak değildir hayat
hayat bazen,
duygularının grimsi pigmentlerinde
kırmızıya tuvallenebilmek, dört mevsim cemreleşip
mutluluğa sürgünlerinde kelebeklenebilmektir,
çiçeklenebilmektir kozalaştıkça kadifesinde tenine




bilir misin
bittiğini, bitirdiğini sandığın bir aşka
yeniden başlamanın ne olduğunu
hani kaybedersin ya umutlarından önce kendini
diş geçiremediğin kavgalarınla öfkenden önce sevişirsin ya
işte o zaman anlarsın kendine bile anlatamadığın kendini
ve en çok ta kaybettiğine değil kaybolmuşluğuna yanarsın




bir eda,
bir çalım alıp başını gitsen de
yanar için, erir yüreğin bilsen de, bilmesen de
aldatırsın kendini yeni yetme aldanmışlığınla
döner, dolanır,
dolandıkça da bulanırsın aş/k ermişliğine
ve yine en üryan halinle soyunursun yangınlarına aşkın




ağzım,
dilim, dudağım notasızlaşmasaydı

♪ gel gel sarışınım gel, gel sana âşığım gel
gel gel gün ışığım gel, gel çok karışığım gel ♪

diye minik bir serçe telaşında ne çok isterdim seslenmeyi sana
her şarkı kendi nakaratında çoğalırmış bilirim
ve her aşkta, her dokunuş gibi kendi masalında




kurşunlara
gelesi yalnızlığın koynundayım
ne duruyorsun haydi sök al beni
iliş, dokun sessizce sensizliğime
haktır, sevaptır,
sevgiye dair tüm kapkaçlar tende
uslanmaz çocuk oldu hasretin e bil artık sende




yangınlara
gelesi bir sancının koynundayım
sorgusundayım yanmadan erimenin
bilmiyorum ya da her neyse off…
canım nasıl sen çekti bir bilsen
bir bilsen nasıl sen çekti canım
aş/k mı eriyorum ne…










ilhanaşıcıocakikibinondokuz
[ /italik ]