Web Zaman Damgası

VAZGEÇİYORUM

Bazen özlüyorum bende;
Çıplak bir ağaç gibi doğruluyorum yerden
En keskin merhabalarımı kuşanıyorum.
Son gülüşünü takıp omuzlarıma
Bir şiir çekiyorum kınından
Bileyip bütün mısralarını
Küskünlüğüne ant içiyorum kör kütük.
Haydi diyorum kendime bir akşamüstü
Sevincimle biçiyorum bütün mesafeleri
Ayaklarım kesiliyor yerden
Çözülmüyor inadıma attığım kör düğüm
Vazgeçiyorum birden.

Bazen özlüyorum bende;
Kimliksiz bir acı saplanıyor sol yanıma
Yazık diyorum kaybettiğim zamana, yazık!
Bütün sebepler küle dönüyor içimde
Bana gelişini çiziyorum hemen
Her alışkanlığını resmediyorum bir kağıda
Gözlerinden ırmaklar yapıyorum
Saçlarından ağaçlar,
En çokta;
Heyecanını çizerken zorluyorum kendimi
Sonra!
Sonra gidişin düşüyor aklıma
Her şey sen oluyor birden
Kendime çığ gibi büyüyor isyanım
Ve küçüldükçe küçülüyor resmin
O girdabın içinde kayboldukça ben
Vazgeçiyorum senden.

Aydın YÜKSEL-ANKARA
21.01.2019-Pazartesi-01.31