Web Zaman Damgası

yokluk

[ italik ]
*

küçük de olsa bir iz var
çözülmek donma vakitlerinden
dönüşüp ummanlara akmak için
bir kendinden geçme faslı
geçiyorum şimdi
peşindeyim seslerin
etkisindeyim hayal etmenin
kaybolmuşluğuma üzülüyorum.



zaman yağıyor şehrin sokaklarına
sessiz yürüyüşlere çıkmışım tek başıma
kendimi arıyorum
tekrar kucaklaşmak için
bir yeni umudun arifesinde


aşklarını ilk defa dile getirildiğim
garip bir yolculuğun molasında fırtınalara tutulmuşum
bir başka tutkunun mabedinde
bir derviş gibi inzivaya çekilmişim



*

öyle bir umutla çıktım bu yolculukta
geçmişin ayak izlerini takip ediyorum
sadece öfkeden ve çaresizlikten



meğer yok olmuş yüzleştiğim hayat
artık kimse öldüremez beni kendimden başka
kan lekeleri kızılca…
kızılca gölgeler…
uçup giden hep karanlık
hep saatler




ısınmak için deli gibi ateş yakıyor
karanlığına hapsolduğum uzun süren hikayeler
içe nüfuz eden melankoli hissi.
her yerde renksizlik..
her yerde suskunluk…
donuk …
benzi atıyor zihnimdeki korkunun.
bir panzehiri bile yok
demli bir çayın koyu kızıllığının


*


sadece bir parça ekmeğe tereyağının sürüldüğü,
sandalyede oturup pencereden sokak manzarasının izlendiği
hiçbir şeyin olmadığı
hatta hiçbir şeyin olmayacağından emin olduğum
sessizliği takipteyim.
bir kent fonuna yaklaşmış
dakikalarca…



söz konusu olan içime işleyen cinsten bir mevsim
hiçbir şeyin değişmemesi ya da
tüm bu döngüyü değiştirecek herhangi bir şey
melankolinin bir parçası olmaktan başka bir şansım yok
aslında hiçbir yere varmayan bir kaçış bu
sonu gelmeyen bir bekleyiş bu
hikayelere dönüşen


öylece camdan dışarıyı izlemeye iten
devasa dertlerle mücadeleyi öğreten
kalın montların ve atkıların anılarıyla doluyum
fantastik sınırlara yaklaşan göz alıcı ışıklarla süslenmiş
birçok günahın konusu enstantanelerle bezenmiş


*




bilinmesi zor günün ne zaman başladığı,
ne zaman bittiği
ışıklar her saat parlakça yakılır üzerime
yüzümde ekşi bir ifade
hayal edilen görüntülerden


fikirlerime musallat birkaç hiçlik
pek çok sırrı ifşa etmekle meşgul
ruh uçsuz bucaksız sıkıntıları sırnaşık
henüz isim takılmamış dertlerle
çözülmez düğümlerle muzdarip


hüzün varsa hayat var.


redfer
[ /italik ]