küçük de olsa bir iz var çözülme, donma vakitlerinden dönüşüp ummanlara akmak için bir kendinden geçme faslı bu geçiyorum şimdi peşindeyim seslerin etkisindeyim hayal etmenin kaybolmuşluğun...
zaman yağıyor şehrin sokaklarına sessiz yürüyüşlere çıkmışım tek başıma kendimi arıyorum tekrar kucaklaşmak için bir yeni umudun arifesinde
aşklarını ilk defa dile getirdiğim garip bir yolculuğun molasında fırtınalara tutulmuşum bir başka tutkunun mabedinde bir derviş gibi inzivaya çekilmişim
*
öylesine çıktığım bu yolculukta geçmişin ayak izlerini takip ediyorum sadece öfkeden ve çaresizlikten
meğer yokmuş yüzleştiğim hayat artık kimse öldüremez beni kendimden başka kan lekeleri kızılca… kızılca gölgeler… uçup giden hep karanlık hep saatler
ısınmak için deli gibi ateş yakıyor karanlığına hapsolduğum uzun süren hikayeler içe nüfuz eden melankoli hissi. her yerde renksizlik.. her yerde suskunluk… donuk … benzi atıyor zihnimdeki korkunun. bir panzehiri bile yok demli bir çayın koyu kızıllığının
*
sadece bir parça ekmeğe tereyağının sürüldüğü, sandalyede oturup pencereden sokak manzarasının izlendiği hiçbir şeyin olmadığı hatta hiçbir şeyin olmayacağından emin olduğum sessizliği takipteyim. bir kent fonuna yaklaşmış dakikalarca…
söz konusu olan içime işleyen cinsten bir mevsim hiçbir şeyin değişmemesi ya da tüm bu döngüyü değiştirecek herhangi bir şey melankolinin bir parçası olmaktan başka bir şansım yok aslında hiçbir yere varmayan bir kaçış bu sonu gelmeyen bir bekleyiş bu hikayelere dönüşen
öylece camdan dışarıyı izlemeye iten devasa dertlerle mücadeleyi öğreten kalın montların ve atkıların anılarıyla doluyum fantastik sınırlara yaklaşan göz alıcı ışıklarla süslenmiş birçok günahın konusu enstantanelerle bezenmiş
*
bilinmesi zor günün ne zaman başladığı, ne zaman bittiği ışıklar her saat parlakça yakılır üzerime yüzümde ekşi bir ifade hayal edilen görüntülerden
fikirlerime musallat birkaç hiçlik pek çok sırrı ifşa etmekle meşgul ruh uçsuz bucaksız sıkıntıları sırnaşık henüz isim takılmamış dertlerle çözülmez düğümlerle muzdarip
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
yokluk şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
yokluk şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
hüzün varsa hayat var. Hüzünü bile sevdiren bu mükemmel şiirinizi canı gönülden kutluyorum Hocam Hüzün hep olacak yeterki sevginin kıymetini bilelim Emeğinize yüreğinize sağlık Selamlar saygılar....
öyle bir umutla çıktığım bu yolculukta geçmişin ayak izlerini takip ediyorum sadece öfkeden ve çaresizlikten
meğer yok olmuş yüzleştiğim hayat artık kimse öldüremez beni kendimden başka kan lekeleri kızılca… kızılca gölgeler… uçup giden hep karanlık hep saatler
yalnızlığın ibaresi. bir kesit her yeni gün ve kaybolan gün ışığı. sıdkı sıyrılmışken insanın yaşamaktan gücüne gidiyor evrenin kayıtsızlığı. soluduğumuz havada solduğumuz da aşikar.