Web Zaman Damgası

Zafer Risalesi

Ülkemin putları bugün dikildi
Arsız bir ayak baş gösterdi
Tohum oldu,toprağa düştü
Diken oldu,bahçelerimizi sardı
Menekşeler,güller,laleler kan ağladı
En çok hastalar kan ağladı
Yatağında bir o yana,bir bu yana kıvrandı
Medet dedi,medet
Hak'ka el açtı

Ülkemin putları bugün büyüdü
Hep bir ağızdan şarkılar söyledi içkili ağızlar
Elleriyle yaptıklarına dansa durdular
Bir de kutsal bakire elbise diktiler üzerine üşümesin diye
Her gün ziyarete geldiler
Çay verdiler,yemek verdiler,nazarlık taktılar
o'ysa hep onları izledi
Ağzı bile yoktu
Yapmayı unutmuşlardı
Ama mırıldıyor dediler sesini duymadan
o'ysa hep onları izledi

Ülkemin putları bugün ıslandı
Onu şarapla,birayla,hileyle,hurdayla cilaladılar
Parlattılar
Fakat karanlık üstündeydi
Karanlık üstündeydi
Aydınığı yok edemiyordu
Bir an çabalamak istediler
Fener taktılar kutsal olsun diye gözlerine
İki tane akılsızın aklına karpuz kabuğu düşsün diye

Ülkemin putları bugün boynunu büktü
Aydınlık tepesinde dalgalanıyordu
Hiç bu kadar hissetmemişti cehalet hakkın gücünü
Bir halk diriliyordu
Bir nefer ayağa kalkıyordu
Topyekün,elde avuçta ne varsa,ayağa kalkıyordu
Camiden,sokaklardan,evlerden,manavdan,dağdan,kırlardan
Nerede düşmüş varsa hepsi ayağa kalkıyordu
Hak batıla bela olmuştu bir kere
Kaçarı yoktu

Ülkemin putları bugün unutuldu
Beyaz umutlu neferler her yerde artık
Aciz kalan biz değiliz
o'nlar
Umutları artık bataklıkta
Bataklık gibi batıyor,en derine
Yüzsüzleşiyorlar,'yüz'süzleşiyorlar
Unutuldular

Ülkemin putları bugün devrildi
Bayram havası ülkemde
Coşkumuz arşa yükseliyor
Komşuluk hakları bir kez daha hatılanıyor
Yetimlerin kefiline olan saygı artıyor
Mey'haneler,tavernalar,hilehaneler,putlar yıkılıyor
Devriliyor bir bir tarihin dibsiz kuyusuna
Yok oldular
Yaşasın İslam.