Yürüdüğüm yolda yalnızlığıma uzanan el
Tutar gibi tutuyorsa içimden
Suskunluğuma
Cevapsız kalıyorsa duymak istediğim
Körse dokularımın gözleri
Bütün uzayan gürültülere
Kim görebilir ellerimden vurulduğumu
Kim bilebilir senden başka
Serçe parmağımın da burkulduğunu.
Varmak üzereyken
Halil Muhammet Turgay kardeşlerine
Yusuf sa firari asayiş mi illegal
Bu kadar mı gelir insanın üstüne hasret
Bütün iyilik bütün güzelliklerin merkezine
Saat kulesi gibi zaman seni dikiyorsa
Kaç kez bakılır şu kırılası ekran
Kaç kez açılır kapanır pencere
Kapı eşiğinde dahi
Her zaman bir çift ayakkabı sevişirken
Aklım yine
Her sabah uğradığım okul zilini bekleyen Gülümse diyen o çocuğa gitti
Tek bir harf bu kadar mı dağıtır beynimi
Hangi ses çıkaran enstrüman kalbi
Avutabilir beni
Bölünmüşüm parçalanmışım
Ki rüzgarın kanatlarında her zerremi
Toplamaya gelecek misin.