Web Zaman Damgası

İfritli Şehir

Yine kurum yağıyor geceden tenime
Bir yerlerde, kirli bir sabuna sarılmış
Çocukluk saçlarım duruyor.
Biliyorum!
Bu yüzden ağzımda bir melun diritnot gibi
Perde-i nilgün tadı...
Bundan...
Şehre küfürler savuruyorum.

***
Kan kızıl yapraklar basmış, kirletilen sokakları
Duvarların, ölü dillerden deyyas, âmiz-gâr satırları...
Diyor ki,
Sermest-i sermed içinde burada kuşlar bile...
Anlamıyorum bu lisanı!

***
Kırık dallar arasından
Bin yaşında bir ifrit geçiyor
Dudaklarında, altı renkli o cehennem marşı...
"Zerdemeden geçti zerdaç ah o zered-i zerendud..."
Hayır! Sevemiyorum bu tarzı.

***
Oysa, uzaklarda çok uzaklarda...
Dağların, tepelerin ve ovaların ardında,
Reng-âmiz ve bûy-dar çiçeklerle bir bahar var
Seziyorum.

***

Heyhat!
Ki sırre-i büyun içinde bu hayat.
Nerede o büyud!? Hangi sırrın peşinde?
Hangi denize gömülü, hangisinin dibinde?..
Bulamıyorum.
Bu ifritli şehre küfürler savuruyorum.