"Zemheri Kışı" isimli şiir 5.11.2018 13:46:30 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Gül dalına konunca bülbüle dönen sözün, Acı acı inleyen, telleri paslı sazın, Üç perdelik sahnede, toprağa dönen özün, İnsana hüzün veren zemheri kışındayım.
Harcandıkça tükenen, nefesi vuslat bilen, Semayı seyrederken yüreği gama dalan, Sabahın seherinde gözleri nemle dolan, İnsana hüzün veren zemheri kışındayım.
Ey âdem, bu âlemin tüm yolları çıkmazmış. Hep iyilik yapanın gözyaşı hiç akmazmış. Kavuşmak isteyeni ateş bile yakmazmış. İnsana hüzün veren zemheri kışındayım.
Doğankan’ım bilirim; yalvarışlar onadır. Karşılık beklemeden sevgi veren anadır. Soğuk musalla taşı, son elveda sanadır. İnsana hüzün veren zemheri kışındayım.
Samsun / 02 Kasım 2018 Doğan KAN
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.