Web Zaman Damgası

oscar

uçurtmayı rüzgara kaptıran çocuk gibiydik
tepinip durduk
ağlayınca meme veren buluttu göğümüz
ıslandık
ama hiç uslanmadık


senin hep acın vardı
benim, ilacım


kim gelip sorsa
en kötü alışkanlığındım


ne vakit adımı aşk koyup
aşka aşık olunca
leyla gibi göründün
gözlerime


oysa benden ne mecnun olurdu
ne de çöle kasaba


bir avuç kumdan
fırtına
saat
ve bir serabın kıyısına sahil yaparken bir yandan
yanı başımızda pinekleyen devemize
diken batmış olmalı
tam da fala bakarken


çöldeydik
akrep boldu haliyle
ve sanırım yelkovanı sokuyordu
aşk başa düştükçe

bilirsin,

aşıklar insan değildir
sevenin gözünde sevgili
ya peri
ya da prensestir


kendime baktım sonra

ne krala benzer bir halim var
tahtına kurulacak


ne bedeviye
bahtını yediğim

yok deveee..

hay senin şiir gibi

karnım acıktı

bana afiyet
sana ben diye dar gelen bir beden

acılarına söyle
çaylar hep benden..