Web Zaman Damgası

Mum/ya

[ italik ]birlikte çizsek resmini
biz bulurduk eşkâli
hadi anlat bana sen
o tanıdık işgali

bir sarmaşık misali sarmışsın yüreğimi
aşk diyemem adına ışık girmiyor içeri
karanlığa kalmışım rehin esir timsali
tutsaklığım bitince tutup çıkarsan beni
çektiğim acıların görülmemiş emsali

dilimden
düşmez adı
hayatın
çaresiz tadı
gecelere
asılı yadı

gülüp geçsen halime bir an yanında durmam
yaraları sarmaya hoş olsa da aramam
hüsrana uğradıysam bahaneden medet ummam
çaresizlik sarmışsa aklımı senle yormam
tebessümü unuttum bir daha seni sormam
ağlanacak haline birde kalkıp ben vurmam

bitmek
bilmeyen acı
dinmeyen
sonsuz sancı
yüreğimin ilacı
gönlümün
baş tacı
solumdaki
tek hancı

hayatı oyun sanma önünü alamazsın
sorunlar boyu aşar tek başına kalırsın
fakat zarar gelmesin iyi bak etrafına
bir ben daha tanırsan selam bırak yanına
kimseler karışmasın baldan tatlı canına
yabancı bir el değerse dokunmasın kanına
kırılmasın gururun boş bir hayal uğruna
hayalin suya iner gölge düşer anına

uyuyan hücreler
bıraktım
mabedinin
mumyalanmış odacıklarına

uyandıkça uğrarsın
hatırladıkça anarsın

yarın
aylardan kasım
biliyorum
tutulacak yasım

al yazmalım
bal dudaklım
dal budaklım
cancağızım
baht/sızım.