"DOSTUN BAHÇESİNDEN..." isimli şiir 31.10.2018 10:49:27 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Dostun bahçesinden gonca gül derdim, Uzanıp en ince dallardan gönül… Yârin bastığı her yerlere serdim! Almadı eğilip, yollardan gönül…
Gün oldu uçlarda, şakıdım durdum! Bir kulak verseydi, mutlu olurdum… Sonunda gönlümü, ateşe verdim; Olmadı kurtaran, küllerden gönül…
Güllerden güzeldi, onun cemali! Ay gibi parlardı, yüzünün hali! Billahi ruyine, olurdum deli! Gülmedi açıp da, tüllerden gönül…
İşlerim büsbütün, sardı da sarpa! Peşinden koşmaktan, tükendi arpa! Ayrıldım ilimden, diz çırpa, çırpa; Bulmadı hiç deva, kullardan gönül…
Hiç sormayın dostlar, bana ne oldu! Yaz gitti, güz bitti, güllerim soldu… Evvel gülistanın, kokusu boldu; Gelmedi bir koku, güllerden gönül…
Hep haber beklerim, göçmen kuşlardan! Çıkmıyor ki asla, gece düşlerden… Ah! Bir kopa/bilsem, o gülüşlerden; Dolmadı çilem çok yıllardan gönül…
Antalya-2018/10
Halil Şakir Taşçıoğlu
ÜSTATLARDAN:
Biter mi sevdiysen yürekte sızı Benim sevdiğim de seher yıldızı Ben sevdim eller de kıskandı bizi Ne çektim şu hoyrat dillerden gönül....................................................................Aşık Lüzumsuz
Ruhuyla yanarken bir çoban sülüş Can dahil her şeyi dedim ki bölüş İçimi kaynatan sahteymiş gülüş Çok çektim damgasız pullardan gönül...........................................................................Sulalesi
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.