Web Zaman Damgası

UMUT...

Kirli bir düş kundaklanıyor
Son minvalinde öykündüğüm beyanın
Yine aşkın kudreti
Sonumda saklı olsa da umut
Hayatın atan yüreği
Beylik söylemlerden ırak
Yoluna düştüğüm temenni.

Efkarın yiğit rüzgarı;
Aşkın çatallı sesi
Atılan naralarda varsıl bir sükunet
Ansızın peyda olan rüküş bir cinnet
Yine yeniden demeyi özlediğim
Görsel hafızamın içinde kalan son ukde ve kare
Devasa hayallerin kucağına düştüğüm
Belli belirsiz bir vazgeçiş.

Gömdüğüm dünlere haykırırken
Sevip de ayrıldığım güllere kondururken
Son bakışı
Haşmetli gölgemin kayıp dirayeti:
Adeta nadasa bıraktığım
Kayıp sert zeminde
Başımı aşka vurup
Özlemin beyitlerinde
Şafağımın attığı bir tecelli mi ne?

Gidip görmeden bildiğim ülkeler;
Uzağında dursam bile
Ant içip rahmete
Unutmayı özlediğim sakil yürekler.

Yeniden baş koydum ben umuda
İçimdeki yorgun çocuk ara ara ağlarken
Başını okşadığım titrek ellerimle
Dilemması göğün;
Varla yok arası o tebessüm
Şehrin ışıklarına aşık bir şehir gezgini
Düşlerini tetiklerken içli dışlı olduğum elem
Yeter ki ellemesinler makberimi
Bir beyit tadında ölmeyi dilediğim
Yürek yürek atan şiirde
Tozu dumana katan hangi duyguysa
Fermanım bilinsin bu son hatıra.