"YEĞEN - XIV" isimli şiir 21.10.2018 16:12:10 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Nerden girdi, aramıza bu düşman? Bunlar bizden çok değişik soy yeğen! Tanıyan bir, tanımayan bin pişman; Sen bu soyu, bir kenara koy yeğen…
Allem edip, kullem edip solduran; Askerimi, zindanlara dolduran! Masumların saçın, başın yolduran; Bu soyu gel, milletinden say yeğen…
Nebi dendi, gördük onun ümmetin! Senelerce, yediler hep nimetin… Topladılar, en hasını servetin; Kalmadı hiç milletime pay yeğen…
Verdik elde kalan o tek silahı; Değiştiler, başımızdan külahı… Unuttular, “hayyaalel felahı;” Şaşırdık biz, bu ne biçim huy yeğen!
Önce yurdum, ithalata bağlandı… Dolarların tabanı hep yağlandı! Yandaşlara bol, bol kazanç sağlandı; Kolaysa sen, şimdi gel de doy yeğen…
Yazdıklarım hep ağrımdan, acımdan! Selam gelmez gardaşımdan, bacımdan! Çok şeyleri kaybettim ben gücümden! Bari sen gel, feryadımı duy yeğen…
Antalya-2018/10
Halil Şakir Taşçıoğlu
ÜSTATLARDAN:
Göremeyiz artık hiç yönümüzü Hileyle kestiler hep önümüzü Zehire bandılar her günümüzü Ne düğünler kaldı ne de toy yeğen.................................................................................mirim
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.