Web Zaman Damgası

ASSINLAR BENİ

[ italik ]Sırf daüssıla değildir bir şiirle sılaya varışım
Asıl, içimde koşan bir çocuktur sebeb-i yakarışım.[ /italik ]
...

Acıktıkça bir çocuğun masumiyetini yedim
Yıllarca ruhumu doyuramadığım kaldırımlarda
İşte, bitti keşkelerle aldığım yol
Karnım doygun amma ölü ruhumla buradayım.
Otuzbeş yıl öteden getirdim şu iki yorgun dizimi
Eğilip koklamak için peykelerdeki baş izimi.

Susturun dilimdeki şu harici sesleri
Önce bir ana duası çekeyim içime doyasıya
Sonra gark olsun zift kokularım toprağa.
Rüzgara direnen şu yapraklara,
Mahrem bir türkü çalayım çoban ağzı
Ve o eski makamında çınlasın boşluk.
Unutayım sicili bozuk öykülerini şehrin.
Ehil harflerden pak cümleler kurayım yine
Ve bencileyin bir ses gelsin zamanın içinden
Dörtnala geçen o gürbüz çocuklardan.

Haykırıp dağları sökeyim yerinden yine
Yine akşam olsun çocukluğumun üstüne,
Kainat dalsın da uykuya
Başlasın ay ışığında gece kuşlarının ritüeli
Tebdili mekan geçeyim Harmankaya’dan
Varayım Nalbant Ali’nin ahşap verandasına
Çitlemik ağaçlarının altında bir bardak çaya
Assınlar beni.

Vefa mı soruyorsun ey yüreğim?
Öyleyse eğ başımı şu yoksul toprağa
Bütün taşları öpeyim alınlarından.
Dinsin içimi bıçak gibi kesen bu hasret.
Kerpiç evimizin sofasına dikileyim de bir kez
İstedikleri sürgüne yazsınlar beni
Yeter ki o kirli yüzüme vuran mum ışığına
Bir gece assınlar beni.
ASSINLAR BENİ…

Aydın YÜKSEL-ANKARA
16.10.2018-SALI