Web Zaman Damgası

Yüzün

yüzün ışıksız ölü pano
karanlık gölgelerin üstünde
her türlü cambazlığı yaptığı
çatlak bir duvarda kımıltısız duran
yazılıp çizilmiş kaç kere üstü
kaç kez düşürülüp asılmış yine


yüzüne korkusuzca koşan
bir çocuk çizmek istiyorum
varoşların alt katlarına her yağmurda su dolan
evlerinden doğup gelen
her direnişte ön saflarda yürüyen
yenilgi bilmez çocuğunu


yüzün düşman çizmesiyle
çiğnenmiş bir yol
bir afetin ezip yok ettiği tarla
kimilerinin burun kıvırıp baktığı aciz yoksul
yüzünde geceler derin iz yapmış
sabahın homurtusu çaysız kalabalık


yüzüne gülen bir çocuk çizmek
büyüklerin eteği altında ezilmeyen
durmadan burnu akmayan
ağlamayan
beş taşlarını alıp gelsin istiyorum
beş taşı birden sığdırsın
küçük elinin üstüne
parmakları arasında geçirsin
ağlatılan dünyayı

yüzün beyaz bir gül bahçesi olsun
bülbüller şarkı söylesin orada
gülümseyerek gidip gelsin
insanlar işlerine
bir çomak sokan olmasın istiyorum
yolunda giderken hayat..


02. 07. 2018 / nazik Gülünay