Web Zaman Damgası

Gece ve Lara

-1-
Gece ayaz soluyor
Kalbimde sarkıtlar…
Ruhumda zamanın şarapnel parçaları…
Gözlerin müebbet…
Gözlerin kordan mühür…
Ellerimi her bıraktığında
Köşesini kapamamış bir yıldız düşüyor avuçlarıma
-2-
Bir albatros ihbar ediyor yakamozları
Bir cırcır böceğinin dilinde aynı terane:
‘Bu şehir layık değil bu yağmurlara’
Sürüsünü kaybetmiş iki kuş
Volta atıyor korkunun avlusunda
-3-
Sahilde çırpınan umutları
Alıp götürüyor gel-gitler
Bir fasıl sızlanmaya başlıyor inceden
Sanırsın dertli benden
Tomurcuklar başka bahara artık
Ruhuma mülteci hüküm giymiş nağmeler
-4-
Yağmur hıçkırıyor yine
Şehrin umurunda değil
Bir Kabil tekbiri daha uzaklardan yarıyor göğü
Benzemez sizin oralara
Bu topraklar kan kusar Lara
-5-
Yüzüme çarpıyor
Hayatın pis kokulu nefesini rüzgar
Hayaller en büyük yalancı…
Masumiyet en büyük günahkâr…
Tüm düğümlerin ucu diğer tarafta
Yapışacak yakamıza
Betona mahkum çiçeklerin elleri
Aşkta ve savaşta…
Herkes kaybeder Lara