Web Zaman Damgası

CANIMIN YAFTASI

terli bir toprağı avuçladım geldim
eteklerinin yalpa vuran kıyılarına
anlağım gel git
anlağım ifrit



bir nefesi içimde saklayıp
düştüm gözlerinin açıklarına
ama çaput
ama kaput



tertemiz suya kimyasal atıklar tecavüz etti
şehvetin acıtan yanı cürüm
rezalet damlıyor paçalarımdan
afet
üstüm başım kurum
lacivert düşüme ilişen lekeyse
metruk bir zulüm



ve ben;
hükümsüz bir sayfanın
çözümsüz bir yanılgısıyım
yaralarımı yar edindim
yazgılarımı gelin
haydı kolaysa ele verin



böbürlendi yelkenini şişiren gemi
herhalde rastgele sıkılmadı
kalemimde ki mermi



söyle;
bu kaçıncı gece yokluğuna vakfettiğim
ve kaçıncı piyale peş peşe devirdiğim
çıra oldu ışıltı
kına oldu zırıltı
iksir değil bu sevgi
cisim de



yangınımı yüreğimle söndürdüm
vuslata laf kondurdum
şeyda bakışlar doğurdu yakamozu
ayı kendi ellerimle söndürdüm



dalga öperken kumsalı
susar vaveylaları bezirgan martıların
düşmüyüz
yoksa ulaşılması imkânsız duruş mu
tabuları tarumar eder kuru gürültü
kaç para eder ki eti butu
biliyormuyuz



hain pusuda şehit verdim canımın yaftasını
şimdi zil zurna bir deniz köpüğüyum
ve hangi familyadan olduğu belirsiz yosun söküğü
ola vay anasını