CANIMIN YAFTASI
terli bir toprağı avuçlayarak geldim
eteklerinin yalpa vuran kıyılarına anlağım gel git anlağım ifrit bir nefesi içimde saklayıp düştüm gözlerinin açıklarına ama çaput ama kaput tertemiz suya kimyasal atıklar tecavüz etti şehvetin acıtan yanı cürüm kir damlıyor paçalarımdan kahır üstüm başım kurum lacivert düşüme ilişen lekeyse metruk bir zulüm ve ben; hükümsüz bir sayfanın çözümsüz bir yanılgısıyım yaralarımı yar edindim yazgılarımı gelin haydı kolaysa ele verin böbürlendi yelkenini şişiren gemi herhalde rastgele sıkılmadı kalemimde ki mermi söyle; bu kaçıncı gece yokluğuna vakfettiğim ve kaçıncı piyale peş peşe devirdiğim çıra oldu ışıltı zırıltı çift sıra nasır değil bu sevgi mayasılda yangınımı yüreğimle söndürdüm vuslata kök söktürdüm şeyda bakışlar doğurdu yakamozu aya cepken giydirdim dalga öperken kumsalı susar vaveylaları bezirgan martıların düşmüyüz yoksa çıkılması imkânsız yokuş mu tabuları tarumar eder kuru gürültü kaç para eder ki eti butu biliyormuyuz hain pusuda şehit verdim canımın yaftasını şimdi zil zurna bir deniz köpüğüyum ve hangi familyadan olduğu belirsiz yosun söküğü ola vay anasını |
Kalemin susmasın
________________________________Selamlar