Web Zaman Damgası

SON SÖZ SÖYLENDİ

Sana elveda demek çok zordu
İlk defa ve son kez ayrılıyorduk
İçime doğdu yaşanacaklar demek ki
Uyku tutmadı sensiz ettim sabahı

Yolcu etmek için gelirken perona
Ayaklarımı sürüyerek yürüyordum
Ağladığımı görme diye gözlerimi kaçırmış
Sen sorduğunda toz kaçtı demiştim
Konuşacak fazla söz de kalmamıştı
Söylenecek son sözü en baştan söylemiştin

Şimdi ikimiz de
Yeni hayatlara merhaba diyeceğiz
Çok kolay olmasa da
Kendi adıma konuşayım
Beynimden flu tüm düşünceleri atacağım
Hayata daha pozitif bakacağım

Unutacağım senin gibi ben de herşeyi
Yüreğimi nasıl parça parça ettiğini
Keşke dememek için
Az mı mücadele ettim az mı direndim
Yaşamak için ihtiyacım olan
Tek şey sendin
Aldığım nefesim yaşam sebebimsin

Senin yerine koydum kendimi
Objektif baktım olanlara empati yaptım
Hissettiklerini hissedip anlamaya çalıştım
Ortak bir payda da buluşmak istedim
Olmadı olmasa da denedim
Yol yakınken dönmek
Daha fazla üzmeden birbirimizi
Yollarımızı ayırmak en iyisi

Ama şunu sakın unutma
Söylediklerimi göz ardı değil
Kulağına küpe et emi
Sen benim gözlerimden bile sakındığım
Tırnağının ucu kırılsa canımın yandığısın

Gözlerinden akan her damla yaş
Yüreğimden bir parça koparır
Sen olmazsa olmazım
Unutmak isteyip de unutamadığım
Anlatmak istediklerimin bin de birisin
Yaşamak lazım seni anlatamam ki ...





Refik
01 . 04 . 2018
İstanbul