Web Zaman Damgası

Tarih Ve Kan

Körü körüne safça inandırıldık
Şehvet, kan ve ızdırap kokan masallara.
Hayali bin zevk ve safa uğruna
Doymaz olmuştu bir türlü insanlık,
Unutup insanlığını, insan kanına.

Irmakların gizemli serinliğinde derin uyku,
Sayısız taze dilberlerle şehvet doygunluğu .
Aklı başımızdan, vicdanı yüreğimizden almıştı
Doyumsuz ve hayasız zafer sarhoşluğu
Duymaz olmuştuk insanlığın acı çığlıklarını.

Kim diyebilir ahlak vardı, merhamet vardı
Tarihin insaftan yoksun, kanlı sayfalarında.
Denilse de kan ve ölüm öğüttü Tanrıdan
Hak yolundan şaşmış, azgın İnsan oğluna.

Zulmün Tanrıdan geldiğine kim kanar,
O ki hep adaleti, iyilik yapmayı emreder
Hayâsızlığı, fenalık ve azgınlığı yasaklar.

Tarihin kanlı sayfalarında birer kara leke
Öksüz çocukların acıları üstünde hayasızca
Atılan zafer çığlıkları, vahşi naralar
Kan ve gözyaşı üzerine kurulan
Saltanatlar inci köşkler, ihtişamlı kaleler, şatolar
Cariyeler, köleler, Şahzadeler, Sultanlar
Boşuna mı denmiş ''Zalimin zulmü varsa mazlumun Allah'ı var''