Web Zaman Damgası

YALNIZLIĞIN SESİ

[ italik ]kırılgan yalnızlığımın tenhalığında
buğulu gözlerle boş boş bakıyorum
dörtnala koşan zamanın ardından

koşsam,bir koşabilsem diyorum
yine eskisi gibi
yetişebilir miyim gün görmemiş düşlerime

yeşiller sarıya dönüşmüşken
sonbaharın hüznünde
erişebilir miyim el değmemiş baharlara

yılların yorgunluğunda
deli divane gönül
kim bilir kaç zaman daha eğleşecek
meçhule giden molasız yolculukta

düşünüyorum da...

ne çok haksızlık yapmışım kendime
herkese değer vermişim de
bir beni unutmuşum bir beni
sevgi deryasında kaybolmuşum

demem o ki...

benim derdim kendimle
yok kimseye figanım
sanadır şikayetim
dinlesene ey gönül

kandıramam artık kendimi
ne hayal ne de düşle
meğer suçlu benmişim
ne çok zulüm eden kendime

bir ikindi yorgunluğunda
yalnızlık karşımda sırıtırken
kalabalık suskunluğumda
vakit dar dilim lal

koyu mavi geceye
dokunulmamış can çekişen
hayallerimi asıyorum
hiçliğin kıyısında

ahraz çığlıklarım
sağır ederken beni
hiç bir şey eskisi gibi değil diyorum
bu fasılda kendime

zamanın fırtınasında
ensemde olsa da rüzgarın soğuk nefesi
ben yine de severim sevdiklerimi
sahiplenmeden karşılık beklemeden
sonsuz maviliklerde
mavi bir düş gibi
benimmiş gibi

AYLA CERMEN TÜFEKÇİ[ /italik ]