Web Zaman Damgası

KURTLA TİLKİ MASALI

Kurt gördükçe uzaktan tilkinin yuvasını,
Öfkeden kudururmuş, aklı çıkıp azarmış,
Tilki hiç aldırıp da bozmazmış havasını,
Kendisine pişkince gizli inler kazarmış.

Sonra demiş ki kurda aradığın bende çok,
Sanma havladığından sana düşecek pay yok,
Aklını başına al, başını yuvama sok,
Kurdun havlaması da zaten boşa uzarmış.

Fakat demiş şartım var, saldıranı oyala,
Hatta onlara saldır, beni süsle boyala,
Bir leke dahi görsen hemen kıçımı yala,
Bilirmiş yalayanlar cennetlerde yüzermiş.

Tilkinin şefkatine, gözleri dolmuş yaşla,
Demiş ki geliyorum, sen yeter ki bağışla,
Sakın verdiğim sözü vurma yüzüme taşla,
Aleni taşlamalar raconunu bozarmış.

Tilki demiş o da ne, sanki dünyanın sonu,
Hele gel de gör sana yaptırdığım raconu,
Kurda bir tasma takıp, tele bağlamış onu,
Şimdi o tel boyunca saldırarak gezermiş.

Hani o saldırgan kurt, olmuş uysal bir koyun,
Aklına bile gelmez, sorsan nerede soyun,
Öğrenmiş ki çok basit aklı çelinir toyun,
Ne ödev verilirse yalnız onu yazarmış.

Dayak cennetten çıktı diyerek bir övermiş,
Tilkiye laf diyene neredeyse sövermiş,
Diğer kurtlar kahrolur, dizlerini dövermiş,
(K)im (H)aklı (K)im haksızdır, düşünmeden kızarmış.