"KALDIRIMLAR AĞLIYORDU" isimli şiir 9.1.2018 22:49:04 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
KALDIRIMLAR AĞLIYORDU İstanbul’un sokaklarını geziyorum. Kaldırımları ıslaktı, kaldırımlar ağlıyordu! Gidenler kadar da gelenler vardı. Sanki bütün dünyanın insanları buradaydı. Her renk ve her coğrafyadan, Siyah, beyaz, zengin, fakir, dertli, dertsiz ayırmadan, Herkesi kucaklamış İstanbul. Kaldırımlar ıslaktı, kaldırımlar ağlıyordu. Toprak kokmuyordu. Çünkü her yer betondu. Tek tük ağaçlar… Dişi çıkmış ihtiyarlara benziyordu İstanbul. Halbuki her mevsim bir yerlerde baharı yaşardık İstanbul’da. Baharsız İstanbul’un tadı yok! Ayağımızı basacak toprak yok. Her yer kaldırım. Kaldırımlar ıslak, kaldırımlar ağlıyordu. Yorgun gözlerim, Eski İstanbul’u arıyordu!.. Yusuf Yılmaz
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.